19 Kasım 2017

Atkı-bere ikilisini tamamladım. Şapkayı sade bıraktım atkı uçlarında birşeyler olduğu için.

Motiflerimin kaderi yastık olma yönünde ilerliyor. Griyi koltukla uyumlu olsun diyerek seçtim.

Nihayet kağıdım gelmiş ve ben tepsimi tamamlayabildim. Aslında boyamak çok keyifli bu yüzden sanırım bu işi yapınca arkası geliyor evde boyanabilir ne varsa hepsi nasibini alıyor. Bu arada bu işlerin arasına yine bir eldiven daha eklemiştim en güllüsünden.

15 Kasım 2017

Motifler bir köşede daha çok bekleyecek gibi çünkü hiç canım istemiyor, bir iş olsun boş kalmayayım demiştim ama istek olmayınca oyalanmaca da olmadı bende çocuk atkı-bere takımı başladım. Tatlı bir miniş için. Tabiki en sevdiğim model tığ işi selanik ile. Yıllar önce oğluşuma da örmüştüm farklı rengini. Şimdi pek bir keyifle örüyorum. Farklı bir iş, farklı birşey yapmanın sevinciyle.

Başka bir köşede ahşap boyama işim beklemede. Bir süre önce ahşap boyama ile ilgili arama yaparken sevgili Semra'nın bloğunda çok beğendiğim bir boyama buldum. Tekniğini nasıl yaptığını çok güzel anlatmış ve çok da güzel yapmış tepsiyi, bir süre önce bende bu modelden mavi olarak boyamış kahve sunduğum ve beğenen ilk arkadaşıma hediye etmiştim. Deseni çok sevdiğim için kendime tekrar bir tane daha yapmak aklımdaydı ve kolları sıvadım önce elimdeki olan bu küçük objeyi yaptım. Şimdi sırada tepsim var.

15 Ağustos 2015

Bugün iki yıldır plajlardan topladığımız taşlara bir el atalım dedik. Zaman zaman çok güzel örneklerini gördüğüm taş boyamalara kendi yorumumuzu katmaya çalıştık.

Bu işle uğraşırken zamanın nasıl geçtiğini anlamamışız. Ne zaman bu tarz bir işe girişsem ekürim de yanımda biter. Bazen boyaları bazen de fırçaları paylaşamayız. Çekişmeli ama eğlencelidir.

5 Şubat 2015

Küçük örtü dün akşam bitti. Diz battaniyesi veya bir yere örtü olabilir. Kenarı için yine pinterestte gördüğüm bu örgüyü yaptım.

Biten bir kahve tenekesi daha boyandı, pencere önü vazoları oldular.

Tatilin son günleri artık, okula başlamak için geri sayım çoktan başladı. Artık son gezmeler..

13 Ekim 2014

Kışa giriş yapıyor gibiydik, bugün hava değişimi çok belirgindi, yarından itibarende tahminlere göre yağışlı olacakmış, gelen kışa inat yeni çıkan tomurcuklar var penceremin önünde.

Elişleri ve bir takım uğraşlara dönme çabalarına devam, elime geçen bir teneke kutuyu boyayıp peçete yapıştırdım, çok düzgün olmadı, o el yatkınlığı kalmamış haliyle, ama o şahane desenlerden biri daha hayata geçti bu şekilde.

Şu ara tutaçlara takmış durumdayım desem yanlış olmaz, özellikle vintage modellere, üstteki bugün katıldı aramıza.

Bir haftasonu daha bitti, yetişilemeyen pek çok şeyle, neden bu kadar koşturuyoruz ve yoğunuz çözebilmiş değilim.

25 Temmuz 2014

Elimde olsa heryeri bu desenlerle kaplarım derdim, hatta bir süre kapladım da, sonra birşey kalmadı sanıyordum ki, bugün elime sulama kabım geçti, galvanizi boyasam mı falan derken yapıştırıverdim öylece. Ben sevdim yeni halini.

29 Haziran 2013

Kutu boyaması bitti. Her zamanki gibi tek sorun kapanma kısmında, birkaç kat boya ve vernik biraz zor kapanmasına neden oluyor onun dışında çok sevdiğim bir aksesuar oldu. Kendisi için başka planlarım var ama şimdilik böyle güzel duruyor.

Bu pantalonları dikerken her zaman ablamın gözetiminde yapıyordum, bu defa kendi başıma oturdum diktim ve ııhhh olmadı, kalıba göre dikmeme rağmen nasıl olduysa biraz daha bol ve geniş oldu. Yine ablam gözetiminde ufak değişiklikler yapmam gerekecek ya da seneye kalacak.

28 Haziran 2013

Bugün kurs çıkışı dehşet sıcağa rağmen kısa bir gezinti yaptım. Önce pantolon dikmeyi pratikleştirmek adına bir kumaş daha buldum, birazdan dikeceğim. Ahşap yuvarlak formda bir kutu buldum, yaparmıyım yapmazmıyım derken onu da aldım. Gözüme takılan sevimli birkaç kurdele ile gölgelerden kendimi eve zor attım.

Elbisemdeki ufak bir pürüzü kapatmam gerekiyordu, kumaşa uygun olacak extrafor bulunca onu da aldım ve diktim.

Kutuyu boyamaya nazlansamda ilk yaptığım iş bu oldu. Pantolonumuz ve boyanmış haliyle kutumuz en kısa sürede burada.

24 Nisan 2013

Peçete yapıştırmaktaki pratikliğimi epey yitirmişim ben. Bir dönemmiş demek ki, her daldan birşeyler yaptığım günler. Bazen bilgisayarımdaki arşivlere bakıyorum, elişlerim folderı beni hayrete düşürüyor. Hepsini fotoğraflamışım neyseki yoksa ne yaptıklarımı hatırlardım ne de benim yaptığıma inanırdım. Peçete yapıştırma olayında sonuç fena olmadı, biraz kırışık, buruşuk olsa ne farkeder ki deseni yeter deyip başköşeye yerleştiriyorum dosyalarımı.

Geçtiğimiz gün evimi biraz döktüm ortaya, kitapların tozlu rafları temizlenip, bir güzel yerleştiler. Güneş yüzünü gösterdikçe temizlik aşkı sarıyor beni.

22 Nisan 2013

En son kuzunun doğum gününde hamur işi yapmıştım bugün tam bir ay oluyor, hamur işi ve tatlıya düşkünlüğümü kontrol altında tutabilmek için dikkat etmeye çalışıyor, zırt bırt bişeyler pişirmiyorum artık. Bugün ablamla çay saatimizi leziz Ayvalık zeytinleri eşliğinde birde bu açmalarla tamamlayalım istedim. 

Haftasonu muzlu puding vardı tatlı menüsünde. İçinde pütürlerin olmaması için ne yapmalıyım bilmiyorum, çok sık pişirmediğim için pratik bilgimde hiç yok.

Derle topla işleri vardı benim ıvır zıvırlarımda. Epeyce hafifledi dolabım, ama çok sürmüyor kısa sürede yine doluveriyor. Hazır toplama yapmışken birkaç parça başıboş objeyi de anahtarlık vs.'ye çevirip oyalandım.

Kuzunun uykuda olmasını fırsat bilip onun oyuncaklarında da bir temizlik yaptım. Artık oyuncak alışverişini minimuma indirmeye çalışıyoruz. Bizim için herşey oyuncak zaten, kapaklar, kağıtlar.

Yeni CK'lı projelerim var yakında..

18 Nisan 2013

Bu sabah biraz ateşle uyandık. Kuzu okulu bende kursu astım. Evde olmayı özlediğimi biliyorum. Aslında kursa gitmeyince de gidemediğim için rahatsız oluyorum. Hayatımda ki değişikliklere bazen bitene kadar adapte olamıyorum allahtan kursun belli bir süresi var sonrasında eski rutinime döneceğim, dönüş yapamadıklarımsa hala hayatımı zorlaştırmaya devam ediyor.

Takıntı yaptığım renkleri söylememe gerek yok sanırım. Artık bu renklerden oluşan, beni zorlamayıp bir çırpıda biten ne çok şey yaparım şimdi. Akşam yastığa başlangıç yapayım dedim ama yok uyku bastırdı devam edemedim.

Örgünün öncesinde ne zaman koltuğuma otursam karşımdaki bembeyaz gazete sepetiyle ilgili birşeyler geçiyordu aklımdan.  Bir CK vurgunu olarak ilk aklıma gelen peçete yapıştırmak oldu, yüzey çok düzgün olmadığı için deseni biraz dağıttı.

29 Eylül 2012

Şu ara nedense bir rahatlıktır gidiyor bende belki de biraz boşvermişlik. Bir ara kendime hazırladığım sağlık dolu kahvaltı tabaklarından epey uzaklaştım gibi. Bir gün simit bir gün poğaça derken yeniden o günlere dönüş yapmalıyım artık.

Hazır örgüye başlamışken daha önce kuzu için ördüğüm kulaklarını dik tutamayan tavşanımızın yerine hem papyonlu hemde diğerine göre daha fit ve şık bir tavşan daha ördüm. Anlık mutluluklar ama nasıl sevindi dün gece tavşanıyla beraber uyudular.

Boyalarda renklerimiz epey azalmış kalanlarla kuzu bu yıl tatilden topladığı taşlardan üç tanesini boyadı. Biri ben biri baba diğeri de Çınarmış. Kurumalarını bekleyip sonra üzerlerine kocaman gülümseyen yüzler yapacakmış.

Ben de elime geçen en ufak ahşabı da değerlendirip yine CK desenine büründürdüm. Mutlu ve keyifli  haftasonları dilerim..

10 Temmuz 2012

Maket çalışmaları başladı. Baba yoğun iş temposu arasında kuzu vesilesiyle bu tarz bir uğraşa başladığı için memnun, kuzu ise  başka hayaller peşinde. Neyse bazen görmüyor, dinlemiyor sanıyoruz ama öyle değil, mutlaka bundan da alması gerekeni alacaktır diye umuyoruz. Koç burcu hakikaten zor, ben kendimi öyle zannederdim ama benden daha çabuk sıkılıp bıkıveriyor.

Bugün bir ara motiflerimi örerken birden gözüme takılan kuş evi için derhal kolları sıvayıp bir çırpıda onuda CK peçeteleriyle donattım. Artık evde gözden kaçan bir obje kalmadı sanırım. Aslında bugün dışarı çıkabilseydim eminim çok daha iyi hissedecektim ama dışarı çıkmaya dahi ikna edemedim kendimi. Başka zamanların mekanı Ulus'a bir gitmeli.

Ramazanın yaklaşması nedeniyle hurmalar daha bir çoğaldı marketlerde. En masum tatlı diye gün içinde bol bol hüpletirken kesmediği yerde de Çınar'ın deyimiyle ahututu reçeli ile mideye gömülen kruvasanlar var. Yarın da kedi dili ile tiramisu planlarım var ki şimdiden sabırsızlanıyorum. Üzerimdeki bıkkınlık ve sıkılmışlığı bir an önce atmam gerek yoksa bir yeni bunalım beni bekliyor olacak tartıya çıktığımda. Ben blog yazmaya çok alışmışım herşey gibi onunda bir miadı var biliyorum ama henüz dolmadı sanki, pireye kızıp yorgan yakmanın alemi yok yani.

19 Haziran 2012

Gördüğüm her yerde toplamadan edemiyorum. Dün renkleriyle o kadar güzel göründü ki, ilk birkaç tanesini topladıktan sonra minik dikenimsi birşeylerin kollarımı kaşındırıp battığını hissettim, otobüste kollarıma konup duran böcükler de yıldıramadı beni eve kadar getirdim, ama şimdi balkondalar :)

Dün un eleğini boyamak gibi bir düşünceye kapıldım, acelecilik bana yat verniğini kullandırınca rengi net beyaz olmadı, belki bir kat daha beyaz boyamalıydım peçete yapıştırmadan önce falan falan...

 Ne zaman bu çantayı yanıma alsam English Home'a uğramayacağım diyorum ama unutuyorum, bugün yine şöyle bir dolaşayım dedim "aaa bizim çarşafımızdan çanta dikmişsinizz" gülüştük...

Çocuklarda mantıktan ne zaman söz edilebilir bilmiyor ama dörtgözle bekliyorum. Baloncuk yapıyor, geride kalıyor, yürümüyor, ne dersem diyeyim bana karşı sağır olmuş sanki derken birden bana dönüp nerden çıktı bu rüzgar, baloncuklarım hep bana geliyor yapamıyorum şeklinde bir patlama yapıyor, ekrandaki küsüş hallerine bürünüp trip üstüne trip atıyor. O ana dek hadi yürü, önüne bak, biraz hızlı diye dırdır eden ben bir anda susuyorum. Verilen sözler, yapılan anlaşılır ve kısa olduğunu düşündüğüm konuşma ve anlaşmalar hep ya çiğneniyor yada unutuluyor. Bazen bende karşımdakinin çocuk olduğunu unutuyorum galiba bilemiyorum, bazen arapsaçıyız bazen kuzu sarması. Ama kriz ve tartışmalar bazen canıma yetiyor o da ayrı.