29 Eylül 2012

Şu ara nedense bir rahatlıktır gidiyor bende belki de biraz boşvermişlik. Bir ara kendime hazırladığım sağlık dolu kahvaltı tabaklarından epey uzaklaştım gibi. Bir gün simit bir gün poğaça derken yeniden o günlere dönüş yapmalıyım artık.
Hazır örgüye başlamışken daha önce kuzu için ördüğüm kulaklarını dik tutamayan tavşanımızın yerine hem papyonlu hemde diğerine göre daha fit ve şık bir tavşan daha ördüm. Anlık mutluluklar ama nasıl sevindi dün gece tavşanıyla beraber uyudular.
Boyalarda renklerimiz epey azalmış kalanlarla kuzu bu yıl tatilden topladığı taşlardan üç tanesini boyadı. Biri ben biri baba diğeri de Çınarmış. Kurumalarını bekleyip sonra üzerlerine kocaman gülümseyen yüzler yapacakmış.
Ben de elime geçen en ufak ahşabı da değerlendirip yine CK desenine büründürdüm. Mutlu ve keyifli  haftasonları dilerim..

7 yorum:

  1. Hepsi birbirinen güzel ellerinize saplık.Sizede iyi haftasonları

    YanıtlaSil
  2. Ahh sevgili derya ne kadar uzun zaman omuş blog gezmeyeli. Ne kadar özlemişim meger blogunu bir çırpıda okudum kaçırdıgım yerleri. Hayatındaki yeni değişiklikler umarın güzellikleride beraberinde getirir. İzmirden sana kucakkk dolusu sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. benim dikkatimi o poğoçanın koyulduğu tabak çekti :) nerden aldınız sorabilir miyim ?

    YanıtlaSil
  4. Tavşan ne tatlı öyle :) Elinize sağlık.

    YanıtlaSil
  5. size de mutlu haftasonları ve yeni bir hafta diliyoruz :))

    YanıtlaSil
  6. hayat paylaştıkça; Çok teşekkürler :)

    Sade kahve; Çok teşekkür ederim Ece, bende öyle olmasını umuyorum, yeniden görüşmek güzel, bizdende sevgilerle.. ;)

    Merve; Bir arkadaşım benim CK hayranlığım üzerine Türkiyeye gelirken İngilterden getirdi :)

    Teşekkür ederim Fulya hanım, sizin baykuşu elinde bir tane olmasına rağmen niye benim değil diye trip yapınca bizde tavşan yaptık gönlü olsun diye :)

    Sağol Nihancım bende size iyi haftalar dilerim ;)

    YanıtlaSil
  7. Cinar ne güzel boyuyor öyle, firca tutusundan belli ki ince is calisiyor:)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...