27 Şubat 2021

Bu yıl bir bahar sendromu olmaz umarım, geçen yılı hatırlamıyorum pandemi henüz çok yeni ben ise bahar bunalımınına yer bırakmayan, bir bilinmezliğin içinde endişe ve korku doluydum. Aslında meşhurdu benim bunalımlarım bir sonbaharda bir de ilkbaharda. Şu günlerde bir yılını dolduracak pandemi ile beraber yaşamaya alışmış gibi hissediyorum. Korku ve endişem sadece okul/sınav söz konusu olunca hortluyor. Yalnızlık zaten çok benlik birşeydi memnunum ama oğluş üzüyor beni.

Örgü maratonu çok yormuş olmalı ki ben halen dinleniyorum. Şiş-ip vs birşey göresim yok hiç. Hatta şu ara sezon sezon dizi bitiriyorum. Ara sıra kitap okuyorum. Sadece öylece oturuyorum, yemek vakitleri geriliyorum, hiç birşey yapasım yok. Geçen birkaç boncuk dizdim sıkıntıdan baktım kutuda yarım bişeyler var onları tamamladım diktim broş oldular.  Bir kilo almış olmamın derin üzüntüsü içindeyim. Öyle zırt pırt kilo değiştiren birisi değilim aslında o yüzden şaşkınım umarım ilerleyen günlerde ki yürümelerle geldiği gibi gider. Bu yaştan sonra bana yapışıp kalmasını istemem doğrusu. Pisboğazlık yaparken biliyordum aslında ama neyse.

Glutensiz olması sebebiyle Karabuğday unu ile birşeyler denemeye başladım. Kurabiye başarılıydı poğaça ise piştiği an müthiş soğuyunca ilk piştiği kadar cezbedici değildi. Şeker yerine de arasıra dut kurusu kullanıyorum robotta çekip. Fena olmuyor.

“ Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.”    Fernando Pessoa Huzursuzluğun Kitabı.

22 Şubat 2021

Son yağan kar epey doyurucu oldu. Kıyısından köşesinden değil bolca yağdı, bahar havası tadında ki günler yerini eksi derecelere ve çatır çatır ayaza bıraktı, kış kışlığını yaptı gibi. Bugün hava oldukça güneşli ve yumuşak. Güneş kendimi iyi hissettiriyor.

Yoğun hırka-kazak mesaisinden sonra şu an biraz dinleniyorum sanırım. Geçenlerde birkaç kitap bile aldım elime. Siyah Votka kısa hikayelerden oluşuyor, azar azar başlamak en iyisi.

Bir ara birkaç birşey yaptım. Yarımlar tamamlandı, turuncu vardı birde mavili tombik cüzdan diktim.

Bir ara ilham gelir gibi oldu. Böyle birşey yaptım hala yarım bu haliyle bekliyor.

Artık umudumu kestim dönecek diye, en ufak seste umutla baktığım balkon pencere hep hayal kırıklığı oldu. 2020'nin benden aldıklarından birisin :/

 

14 Şubat 2021

 

Çok da farkında olmadan epey ara veriyorum. Bahar gibi birkaç günden sonra yeniden kış geliyor. Havanın sıcaklığında ki iniş çıkışlara uyum sağlamakta güçlük çekiyorum. Dünyayı artık her zaman ki gibi değil de gerçekte olduğu gibi mi görüyorum, yoksa o hep öyleydi de ben mi görmüyordum düşüncelerine esir olmuş durumdayım, çözemiyorum..

 

Gerçekten içime sinen kullanışta ve görünümde olana dek sök-ör yaptım. İyi miyim bilmiyorum. Bu son hali onu biliyorum. Robadan veya yakadan başlama işlere taktım bu yıl. Bir kaç denemeyle yapabildiğimi görünce de birçok şey yapmak istedim. Leylak ipin son hali bu mini hırka oldu, yine yakadan başladım.

Ara sıra tığı da aldım elime. Yılar önce ördüğüm gül yapraklı deseni tekrar yapmak istedim. Hem fazlaca uçuk rengi hemde kalınlığı pek istediğim gibi olmasa da devam ediyor şimdilik.

Bu sabah bir sürpriz bekliyormuş beni meğer çok sevindim görünce bir kaç gün önce soğanları aktarmıştım yeni saksıya pek umudum yoktu açmasına dair ama bugün beni şaşırttı bir tane daha tomurcuğu var, hemen yanındaki sümbül de yakında patlatacak sürprizini yaprakları azcık kurcalayınca gördüm mor çiçeğini.

Hırkamla takım yastığım da olacak beraber salonda ne şık olacağız kimbilir. Kalınlığı kesinlikle daha uygun pembeye göre daha çabuk biteceği kesin. İyi haftalar dilerim... :)

6 Şubat 2021

Kar bize gelmeyince biz kar görmeye gittik. Dün hem kısıtlama saati hem izinli saatleri ucu ucuna getirip kısa da olsa dağ havası aldık. Kar oldukça eskiydi taş gibi yapısına rağmen bulduğumuz yığınlarda kar topu oynamaya çalıştık. Boşluk, birkaç ağaç ve tepeler ne güzeldi. Geçtiğimiz yıla göre kar adeta oraya buraya püskürmüş bazı yerlerde de hiç yoktu. Olayın vahimliği ve korkutuculuğu had safhada. Doğa olduğu veya olması gerektiği gibi değil. İnsan şu gezegende ki en zararlı varlık. Dağdan şehir uzakta bir gri karaltı gibi görünüyor kasvet dolu. Pandemiyle çok çok daha az buluşur olduk doğayla sürekli eve ve şehir hayatına maruz kalmak gerçekten çekilir şey değilmiş, bugüne kadar bir şekilde dayandıysak bunu kesinlikle verdiğimiz kısa molalara borçluymuşuz meğer. Bundan sonrasını da varsa yaşayıp göreceğiz.

Örgü işlerine yoğun şekilde devam. Şapkanın renk kombinini sevince bir tane de selanik olmazsa olmazdı. Elimdeki angora parça ipler nihayet bitti.

Örülüp sökülen ve var olan iplerime yeniden ip ekleyen sevgili arkadaşım Yağmur sayesinde bir tane daha kazak başladım. Klasik düşük kol, sonrasında yine robadan ama desenli birşeyler denemek fikri var aklımda ama hem artırma hem desen nasıl olacak önce onu çözmeliyim. İyi bir haftasonu dileğiyle.

1 Şubat 2021

Tatilimiz geçtiğimiz Cumartesi itibariyle nihayet başladı. Çok uzun yürüyüşler yaptım Çınar'ı beklerken neyse ki hava yağışlı değildi oldukça yorulduğum bir hafta oldu.

Akşamları örmek bir parça dinlendirmiş olmalı ki beni harıl harıl örgü ördüm. Yeşil robası yapraklı hırkamı bitirdim. Bu haliyle çok daha hoşuma gitti. İpi çift kat kullandım (Ece'nin kulakları çınlasın :)
Kalan angoralar yine bir bere oldu.

Şimdilik elimdeki ve kafamda ki işleri yapmış gibi görünsem de boş duracağımı sanmıyorum. Daha örülecek çok ip var. Şu ara söküp söküp yeniden örmeyi huy edindim, öylece yani içime çok sinmeyen şekilde olan örgüyü derhal söküp yeni başlangıç için ipini hazır hale getiriyorum ve tekrar örüyorum.

Örgü döngüsü böylece sürüp gidiyor. İyi haftalar....

25 Ocak 2021

Bulutlu bir sabaha uyandık. Çınar'ı kursa yolcu ettim. Kendim bir şekilde yol tutturdum gibi pandemiyle ev dışı yaşamak olarak ama söz konusu oğluşum olunca karışık duygular içindeyim. Okula göre elbette daha iyi şartta tebdir ve önlem olarak.. yani gördüğümüz kadarıyla :/ Alıştı yasaktı, evdi derken o da sürünerek gitti resmen, bu yaş garip bir yaş ne çok konuşabiliyorsun ne de önerilerini kabul ettirebiliyorsun, üstüne de pandemi illeti iyice zorlaştırıyor işlerimizi.

Kendimi nergisle ödüllendirdim yine. Araya iki yastık sıkıştırdım haftasonu. Birazdan arka yüzlerini ve fermuarlarını dikeceğim. Herkesi yolcu edip evde bir başıma kalmayalı ne çok olmuş, tuhaf hissediyorum. Hem özlemişim hem endişe-korku karışımı tuhaf hisler içindeyim  :/

Nihayet yaprak desenini denedim. Yeşil örgüye yakında geçerim. Önden bir prova gibi oldu. Hem sayıları ayarlamış oldum hemde düğme-ilik yerlerini.

Cuma Çınar'la yürüyüşe çıktık sokağımızın güzeliyle karşılaştık. Kendisi yarı zamanlı ev kedisi sanırm. Çıkıp geziyor ara ara böyle. Kar beyaz oluşu çok tatlı. 

Haftanız güzel olsun....