1 Mayıs 2021

Kapandık. Hava inadına güneşli ve ışıl ışıl. Pencereden bu görüntüyü izlerken elbette market için çıkışlar hariç dört duvar arasında yukarıdan gelen gümbürtü aşağıdakilerin gürültüsüyle nasıl geçer bu onyedi gün diye içim kararmıyor değil. Sosyal medya da, şurada olmak isterdim tariflerinden ve fotolarından fenalık geldi. Bende O'rada olmak istiyorum hayaller O'rası gerçekse bu betonların içi.

Boş durmadım. En büyük ilham kaynağı pinterest ve instagram sağolsun.

Bir çanta bir yastık birde bandana. Bir ara Stradivarius'un kroşe hırkasından örsem mi dedim ama başlamadım.

Kışlık sebzelerden gına geldi. Mevsiminde tüketmeye çalıştıklarımdan en sevdiğim elbette enginar. Domatesler salatalıklar ve biberler nasıl güzel görünüyor. Çıkar çıkmaz almayı sevmiyorum aslında ama bu yıl çok bıktık her şeyden ve kışlık rutinden.

Salon bir süre öncesine kadar iplerim, döküntülerim ve ördüklerimle bana aitti, yayılmıştım. Aşağıdaki yaramaz aramıza katılınca işler değişti. Öteki odaya taşındım. Salon bu bıdığın. Pilli bir bebek adeta, müthiş bir enerji sonra birden dinlenmeye geçiş, uzun uykular döngüsünde. Çınar elbette çok mutlu, nihayet hayaline kavuştu. Ben de o mutlu diye mutluyum evet benimde hayalimdi ama kendimden bir türlü emin olamıyordum biliyorum çünkü, huysuzum bazen gereksiz titizliklerim tutuyor naparım diye. Şimdilik korktuğum gibi olmadı, okuyor izliyor öğreniyoruz. Hala adı yok.

Bugün 23 Nisan

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız Kutlu Olsun.. Bugün 23 Nisan neşe doluyor insan...

 

22 Nisan 2021

Belli bir rutin oturttum sanki. Uzun aralıklarla yazıyorum. Ama fotoğraf biriktirişim, bir şeyler üretirsem kayda geçirişim falan hepsi yerli yerinde şükür. Orda uzakta var bir bloğum düşündüğüm.

Bahar dallarıyla dolu parklar gezdim dışarı çıkış saatlerinde. Normal diye nitelendirdiğimiz bir hayatımız vardı ya eskiden, pandemiyle epey sekteye uğradı değişti yetmezmiş gibi doğa da bozulan dengesini bir şekilde bizimle paylaştı. Bir soğuk bir sıcak ama çiçekler neyse ki dirayetli.

Boş durmadım bloğum, bir şeyler içimden gelmese de kolumu kıpırdatmak istemesem de azıcık zorlayıverdim kendimi. Bir nebze öyle nefes aldım.

Mavi pötikare nedense çok sıcak geliyor şu ara gözüme. Belki de çok mutlu anılar içerdiği içindir. Böyle örtüsü olan bir masa, o masada ki keyifli saatler ve güzel bir arkadaş bence kesin bundan. Çoğu zaman eskiyi özlüyorum şu an çok normaldir belki bu his, bu pandemi belası başımızda henüz yokken, kuzu küçükken değiştirdiğim eski evler, eski mekanlar eski eşyalarım allahım kafayı yiyeceğim. Şu anda olmayayım da nerede olursam olayım gibi mi düşünüyorum ki, bende henüz kendimi çözmüş değilim ama feci bir özlem var içerde bir yerlerde onu biliyorum.

Ne çok çanta ördüm. Bir bu tarz örmemiştim sanırım hatırı kalmasın dedim onu da ördüm geçen gün.

En son bugün de yamalı bir yastık yapasım geldi bir kısım başlamış fakat devam ettirmemişim ne iyi oldu bugünde iki yüzü birleştiriverdim. Kısa ve öz oldu, uzun uzun uğraşmadım. İyi hissettiriyor cıvıl cıvıl... Sağlıklı kalın....

12 Nisan 2021

En sevdiğim çiçeklerin mevsimi başladı neredeyse her bahçede güzelim sümbüller diğer sarı olan nergisler var. Eski evlerin bahçelerinde yıllardır soğanları çoğalıp sarmışlar bahçeyi zamanları gelince de mis gibi donatıyorlar.

Giderek daralan zaman gün geçtikçe bizi sınava yaklaştırıyor. Geçen yıldan gelen rahatlık elbet bu yıl çok fazla disipline izin vermedi. Bitse de kurtulsak modundayım. Bu arada ihmal etmemeye çalıştığımız kitap okumaları için internet tavsiyelerinden oğluşa seçtiklerim. Michael Morpurgo kitapları kadar sevecek mi bilmiyorum.

Uzun dalları kıvrılıp kırılmasın diye budanmış atılmış bir dalı alıp dayanak yapmıştım çiçeğime. O dal çiçek açtı geçen gün. Tabiat ve doğa ne kadar üretken ve hevesli yaşama devam etmeye tutunmaya. 

Etrafımda gözüme sokulan bir takım umut ve ne olursa olsun yaşamaya mecbursunlar elbette bende de bir takım dalların tomurcuklar patlatmasına neden oldu. Küsmeler, bıktımlar nereye kadar. Döndolaş yine geliyorsun aynı yere. Bende bir dolandım ve geldim, bıraktıklarımı yeniden aldım elime. Bişeyler dürtüyorum örgü anlamında, kitabım var başladım.

Şimdilik durumlar böyle, sağlıklı günler..

30 Mart 2021

Bir bahar bir kış gidiyoruz Mart ayının da sonuna geldik. Oğluşum bir yaş daha büyüdü. Benim boyumu aşalı zaten çok oluyor. Bende selvi boylu sayılmam ama büyüdü işte. Zaman geçiyor hemde gayet tatsız, hayat giderek yaşanmazmış gibi. Evde olduğumu çok hissetmezdim önceden bir yılı aşkın zamandır iliklerime kadar hissediyorum ve feci bunalıyorum.

 

Henüz haftasonları açıkken biraz yaşadığımızın farkına vardığımız küçük mutluluk anlarından karlı bir orman bu sefer.

Bizde eseri olmayan kar bir kaç semt sonra ve yukarıda işte böyleymiş. Bize biraz beklemişi denk geldi karın ama olsun beyazlığı çatur çutur yürümesi pek güzeldi.

Her gün yürümeye çalışıyorum. Bir yılın sonunda bende evde oturmaktan nasibimi alıp biraz kilo aldım. Biraz salmıştım tatlı vs. ama şimdi toplamaya çalışıyorum sağlıklı rutinlere dönme çabaları.

Bugün birazcık da örgü ip resmi falan eklemek istedim. İyice unuttum çünkü bunları. Bir ara ne iyiydim örüp duruyordum. Şimdi elime alasım yok.

Geçen yıl dışarı çıkamazken örmüştüm eve teslim yapan ipciden eksikleri tamamlayarak falan bir gayret çalışmıştım. Belki gelir diye ilham perisine kapılar açık biraz da ortada ip örgü bulunduruyorum totem olsun :)

16 Mart 2021

Haftasonu doğa yürüyüşü. Çiğdemlerin izindeydik. 

Sabahın erken saatleriydi ve pek çok çiğdem hala açmamıştı.

Göldeki Elmasbaşlar ve Bahrileri gölün çevresini yürürken izledik. Hepsi ayrı bir kısmı mesken edinmiş gibiydi. Yürüyüşün sonlarına doğru tüm gölün çevresini dolaşma fikrinden pişman olmuş olsak da zar zor tamamladık. 17 bin adım.

Kuru otların arasındaki güneş ışıltıları.

Her doğal ortamdaki en büyük ayıbımız yine ortadaydı her ne kadar bir uçurumun dibine saklanmaya çalışılsa da. Hangi vicdan bunu yapabiliyor bilmiyorum. Utanç manzarası.