12 Temmuz 2021

Bu yıl değişecek çok şey var hayatımızda, işin tuhafı ben kendimi bu değişimlere hazır hissetmiyorum üstelik "tabi sen hazır olunca haber ver" de denmeyecek. Yaş ilerledikçe değişimlere karş daha tutucu olduğumu farkettim oysa değişmesi gerekenlerden memnun bile değilim. Bazen koltukta günlerce haftalarca belki aylarca yatıp kalabilirmişim gibi geliyor.

Büyük ruhani boşukları doldurmaya, hayatımın şu günündeki değişimleri kabullenip uyum sağlamaya yönelik kişisel tedavimde her türlü bilgi ve yol göstericinin peşindeyim. İzliyorum, okumaya çalışıyorum, ters dönmüş tosbağayı çevirmeye çalışıyorum.  

Yuvarlak yaprakların azcıcık bir rüzgarla çalmaya başladıkları senfoniyi dinlemek, kuş sesleri arı vızıltıları duymak, yeşille mavinin kucaklaşmasını izlemek çok güzel. Uzun bir aradan sonra kavuştuk.

Yol boyu her köşeyi her alanı süslemiş mavi-mor -pembe ve sarı çiçekler eşliğinde. 

Örgünün terapi kısmı şuan benimle. Kafayı azıcık dağıtma ve gereksiz düşünmeme işleri. Öyle rutin değil arada bir ama işe yarıyor. Çok kitap okuyamıyorum hemen sıkılıyorum, sosyal medyanın olumsuz etkilerini hissettim onunla da aramıza mesafe koymaya çalışıyorum.

Sevgiyle kalın...

15 Haziran 2021

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba. Biraz tuhaf hissediyorum, hatta yabancılık çeker gibiyim. Zaten aralıklı giden blog buluşmalarımızı bu defa epey abarttım sanırım. 

Sıkıldıkça baktığım sosyal medya etkisinde ördüğüm bir takım su şişeleri, cüzdanlar ve çantalar oldu. Örmem desem de bir tane daha patchwork örgü battaniyem de bir köşede arada bir dürtülmek suretiyle devam etmekte. Yapacak daha iyi birşey yok. Bazen düşünüyorum daha işlevsel olarak hayata karışsaydım eminim daha farklı olurdu diye. Bildiğim bir şeyde ondan da mutlaka şikayet edeceğim.

Günlerden bir gün falafel. 

İpcilerde eskiden istediğim şeyleri yeni yeni buluyorum. Minik hand made kalbi gibi. Yaptığın elişine ne çok yakışıyor.

Geçtiğimiz Cuma covid aşımızın ilk dozunu olduk. Bir-iki gün çok değil ama dokununca kolda ağrısı oldu. Onun dışında bir etki hissetmedim ben bugün dördüncü gün. Umarım tünelin sonundaki ışık yanıltmaz. Aşıyı yapmış ülkelerde yeni varyantların etkisi ortaya çıktıkça savaşın çabucak bitmesi söz konusu değilmiş gibi ama neyse ki biteceğine dair umut da yok değil.

Umutsuz olan bu izi bırakanlar..

1 Mayıs 2021

Kapandık. Hava inadına güneşli ve ışıl ışıl. Pencereden bu görüntüyü izlerken elbette market için çıkışlar hariç dört duvar arasında yukarıdan gelen gümbürtü aşağıdakilerin gürültüsüyle nasıl geçer bu onyedi gün diye içim kararmıyor değil. Sosyal medya da, şurada olmak isterdim tariflerinden ve fotolarından fenalık geldi. Bende O'rada olmak istiyorum hayaller O'rası gerçekse bu betonların içi.

Boş durmadım. En büyük ilham kaynağı pinterest ve instagram sağolsun.

Bir çanta bir yastık birde bandana. Bir ara Stradivarius'un kroşe hırkasından örsem mi dedim ama başlamadım.

Kışlık sebzelerden gına geldi. Mevsiminde tüketmeye çalıştıklarımdan en sevdiğim elbette enginar. Domatesler salatalıklar ve biberler nasıl güzel görünüyor. Çıkar çıkmaz almayı sevmiyorum aslında ama bu yıl çok bıktık her şeyden ve kışlık rutinden.

Salon bir süre öncesine kadar iplerim, döküntülerim ve ördüklerimle bana aitti, yayılmıştım. Aşağıdaki yaramaz aramıza katılınca işler değişti. Öteki odaya taşındım. Salon bu bıdığın. Pilli bir bebek adeta, müthiş bir enerji sonra birden dinlenmeye geçiş, uzun uykular döngüsünde. Çınar elbette çok mutlu, nihayet hayaline kavuştu. Ben de o mutlu diye mutluyum evet benimde hayalimdi ama kendimden bir türlü emin olamıyordum biliyorum çünkü, huysuzum bazen gereksiz titizliklerim tutuyor naparım diye. Şimdilik korktuğum gibi olmadı, okuyor izliyor öğreniyoruz. Hala adı yok.

Bugün 23 Nisan

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız Kutlu Olsun.. Bugün 23 Nisan neşe doluyor insan...

 

22 Nisan 2021

Belli bir rutin oturttum sanki. Uzun aralıklarla yazıyorum. Ama fotoğraf biriktirişim, bir şeyler üretirsem kayda geçirişim falan hepsi yerli yerinde şükür. Orda uzakta var bir bloğum düşündüğüm.

Bahar dallarıyla dolu parklar gezdim dışarı çıkış saatlerinde. Normal diye nitelendirdiğimiz bir hayatımız vardı ya eskiden, pandemiyle epey sekteye uğradı değişti yetmezmiş gibi doğa da bozulan dengesini bir şekilde bizimle paylaştı. Bir soğuk bir sıcak ama çiçekler neyse ki dirayetli.

Boş durmadım bloğum, bir şeyler içimden gelmese de kolumu kıpırdatmak istemesem de azıcık zorlayıverdim kendimi. Bir nebze öyle nefes aldım.

Mavi pötikare nedense çok sıcak geliyor şu ara gözüme. Belki de çok mutlu anılar içerdiği içindir. Böyle örtüsü olan bir masa, o masada ki keyifli saatler ve güzel bir arkadaş bence kesin bundan. Çoğu zaman eskiyi özlüyorum şu an çok normaldir belki bu his, bu pandemi belası başımızda henüz yokken, kuzu küçükken değiştirdiğim eski evler, eski mekanlar eski eşyalarım allahım kafayı yiyeceğim. Şu anda olmayayım da nerede olursam olayım gibi mi düşünüyorum ki, bende henüz kendimi çözmüş değilim ama feci bir özlem var içerde bir yerlerde onu biliyorum.

Ne çok çanta ördüm. Bir bu tarz örmemiştim sanırım hatırı kalmasın dedim onu da ördüm geçen gün.

En son bugün de yamalı bir yastık yapasım geldi bir kısım başlamış fakat devam ettirmemişim ne iyi oldu bugünde iki yüzü birleştiriverdim. Kısa ve öz oldu, uzun uzun uğraşmadım. İyi hissettiriyor cıvıl cıvıl... Sağlıklı kalın....

12 Nisan 2021

En sevdiğim çiçeklerin mevsimi başladı neredeyse her bahçede güzelim sümbüller diğer sarı olan nergisler var. Eski evlerin bahçelerinde yıllardır soğanları çoğalıp sarmışlar bahçeyi zamanları gelince de mis gibi donatıyorlar.

Giderek daralan zaman gün geçtikçe bizi sınava yaklaştırıyor. Geçen yıldan gelen rahatlık elbet bu yıl çok fazla disipline izin vermedi. Bitse de kurtulsak modundayım. Bu arada ihmal etmemeye çalıştığımız kitap okumaları için internet tavsiyelerinden oğluşa seçtiklerim. Michael Morpurgo kitapları kadar sevecek mi bilmiyorum.

Uzun dalları kıvrılıp kırılmasın diye budanmış atılmış bir dalı alıp dayanak yapmıştım çiçeğime. O dal çiçek açtı geçen gün. Tabiat ve doğa ne kadar üretken ve hevesli yaşama devam etmeye tutunmaya. 

Etrafımda gözüme sokulan bir takım umut ve ne olursa olsun yaşamaya mecbursunlar elbette bende de bir takım dalların tomurcuklar patlatmasına neden oldu. Küsmeler, bıktımlar nereye kadar. Döndolaş yine geliyorsun aynı yere. Bende bir dolandım ve geldim, bıraktıklarımı yeniden aldım elime. Bişeyler dürtüyorum örgü anlamında, kitabım var başladım.

Şimdilik durumlar böyle, sağlıklı günler..