Çok bilmişler!

İnsanlar ve insan tipleri şu ara epeyce dilime dolanıp, beni rahatsız edercesine takıldığım bir konu. Çevremiz yedisinden yetmişine, karşısındakine akıl vermeye pek meraklı insanlarla dolu, hatta öyle ki kibarlıktan veya nezaketen insan önce bir dinliyor, içinden "sanane" desede lakin susmak bilmez, bitmek bilmez "şöyle yapsaydın, böyle etseydin"lerin sonu birtürlü gelmiyor. Bu kadar çok bilenlerin neden kendileri için de böyle parlak fikirler üretip uygulamadıkları ise büyük bir soru işareti. Kendilerini ve fikirlerini o kadar önemsiyorlar ki, ısrarcılıkla rahatsız edicilik arasındaki ince sınırın farkında dahi değiller, "hayır" sözcüğü yok zaten lügatlarında. İllaki kendi fikirlerinin doğruluğunu savunup, ısrarla kabul ettirmek istiyorlar hep.Oysa ki herkesin kendine yetecek kadar aklı var, yaşamaya ve düşüncelere özgürlük....

5 yorum:

  1. İşte bu yüzden seni seviyorum... Bazende şaşıyorum nasıl olursa benim içindekileri bu kadar güzel yazar diye....Çok güzel yazmışsın kalemine sağlık arkadaşım.

    YanıtlaSil
  2. Malesef bizim ulkemizde bu cok bilmislerden cok var. Sevgili Derya, Aykut Ogut'un Evrenden Torpilim Var ve diger ismi olmayan aynali kitabini okudun mu?
    Ben cok severek okudum ikisini de...Okumadiysan tavsiye ederim...

    YanıtlaSil
  3. Ececim, insanda birikim yapıp bir süre sonra daha fazlasını kabullenemez hale geliyor insan, aslında yalnız benim başımda mı var bu sıkıntı derken aslında bir bakıyorsun pek çok insan aynı kaderi paylaşıyor :(

    Arzu; O kitapları biliyorum okunacaklar listemdeler ancak henüz okuma fırsatı bulamadım, teşekkür ederim tavsiye için :)

    YanıtlaSil
  4. Haklısın. Ama bazen insan iyi birşeyler yaptığını zannederkte aynı hatayı işlemiş olabiliyorlar. Umarım biz onlardan değiliz.
    Kuzumu öp ltf.bizim için.

    YanıtlaSil
  5. Ecehan; İyi yürekli dostum benim, benim kastettiklerimi inan 100 metre öteden tanırsın, iyi niyetler ayrı tabiki, insan ne derece safiyane ve iyilikle söylediklerini anlıyor tabi, inan onlar zerre dokunmuyor bana, hatta mutlu oluyorum ne kadar dşünceliler diye ama birde diğerleri var ki bu yazdıklarım az bile.

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...