13 Temmuz 2020

Çiçekler açıp büyüdükçe tombiş arılar tarafından sıkça ziyaret edilir oldular. Gün içinde bazen izliyorum üşenmezsem bahçeye inip bakıyorum. Bana meşgale oldu. Dün akşamüstü sularken bir iki tane minik olanları alıp vazoma koydum. İlk açan miniler solup gittiler çünkü bari azıcık da evde yanımda olsunlar, bazı iyi gelişenler de yukarıdaki gibi çekirdek oluşturuyorlar. 

Okuyamıyorum diye yakındığımın ertesi günü kahvaltı sonrası su gibi akıp giden keyifli ve kısa bir kitap okudum.

Sahaflardan toplanmış eski sahipsiz resimler üzerinden yazılan kurmaca hikayaler. Çok keyifli bir anlatımı vardı. Birçok yerden yakaladı bazı satırlar beni, bazen gülerek bazen hüzünle okudum. Çabucak bitti dediğim gibi kısa öykülerdi ama güzeldi. Yazarın başka öykü kitapları da var mı merak ediyorum.

 Kitaptan ufak bir alıntı bırakıp gidiyorum,  sağlıcakla kalın yeni hafta umutlu ve güzel olsun...