13 Nisan 2020

Geçen Perşembe gününden beri boğazımda hafif bir ağrı yutkunurken acıma vardı. Hafifti, zaten hep oluyordu, hatta market vs için çıktıysam kaçınılmazdı. Derken Cumartesi coşup epey dozu artırdı. Resmen yutkunurken acı çekmeye başladım. Evde de öyle bir ilaç vs birşey yok, sevmem zaten ilacı, bir aferin varmış allahtan. Neyse zaten ona gelene kadar kendi otlu-baharatlı ilaçlarım ve bol gargara ile şükür bugün azalmaya başladı yutkunma ağrısı. Her gece yattığımda yarın nasıl bir sabaha uyanacağım endişesi vardı. Artıp beni hasta mı edecek yoksa azalıp gidecek mi. Oysa o perşembe sokakta kimsecikler yok ben sütçüden yumurta alıp geldim uzaktan uzağa o kadar. Ama evde çalışma kararı nihayet alınıp Ptesinden itibaren geçerli olması yüzünden Perşembe-Cuma iki gün yine dışarıyla bağlantısı olan eşimdi dolayısıyla o da şüpheli. Önlem alınırken bile önlemsizlikler zinciri var hep. Gülermisin ağlarmısın.

Şükür ki bugün iyi hissediyorum. Evi süpürdüm, koltuk örtülerimi yıkadım, öğlene mercimekli köfte yaptım. Akşamında adını koydum neler yapacağımı o yüzden nihayet boş kalan bilgisayar başına oturabildim. Yastık kolleksiyonuna bir ripple eklendi. Arka yüzü dikilip, yıkanıp kullanıma başladı.

Battaniye için bir modeldi üstteki. Bende krem olsun istedim kenarları, krem ip yok, ne almak ne de dolaba yeni bir battaniye daha sıkıştırmak istiyorum o yüzden vazgeçtim. Eldekiler yeter. Ama hala cüzdan dikiyorum. Minik oyalayıcı ve keyifli.

Geçen bir kitaba başladım ama sayfalar ilerlediği halde hala tam olarak olayı anlamış değilim. Kitapla anlam babında bağ kuramayınca sevmiyorum. Yarın tekrar baştan alıcam, bazı kitaplarla böyle oluyor, bir şans daha vereyim kendime olmazsa olmaz napiyim.

Haftalardır simit yemiyoruz, oysa her pazar bir gelenekti. Bende hadi ben yapıyım dedim ama açmamsı bir simit oldu. Bizimkiler fena bulmadı ortaya çıkan şey simit değildi o kesin ama susamlı yenilir birşey oldu.

İşlemeli yastığın içini ondan bundan azıcık aşırıp doldurdum. Bu süreçte kullanıma girmeyen birşey kalmayacak gibi, sıkıldıkça yastık yüzü değiştiriyorum.

Menülerde tıkanmaya başladım. Sağlıklı ve besleyici olacak takıntım beni daha da zorladı şu dönem. Ufaktan gevşetmeye başladım zaten hamur işleriyle yine de kontrolü çok elden bırakmadan mutfak mesaisine devam. İyi haftalar dilerim.