29 Ocak 2020

Günlerdir içimden birşey yazmak gelmedi. Buranın tam aksine kendimi de son derece yoğun ve meşgul tutmaya çalıştım. Birşeyler yapmazsam, es kaza boş kalırsam kimbilir ne olurdu bimiyorum.  İçinden çıkılamazlık, korku ve bilinmezlik, bu haftaya damgasını vuranlardı...  Çok uzun bir aradan sonra ilk defa ürettiklerimden satış yaptım. İlgi gösteren arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. Aldığım siparişlerimi hazırlayıp, gönderilecekleri yolladım. Benim için çok keyifliydi ve büyük birşeydi, bir iş yaptım. Çok satış odaklı çalışmalarım yok, daha çok keyfi olsa da ara sıra satış yapmak güzel.  

Reklam panolarında içinde Göbekli Tepe'yi okuduğumdan beri meraktaydım, nihayet bugün aldım. Elimdeki biter bitmez başlayacağım. "Sakin" çok az kaldı. Kitabın her satırını özümsesemde beni pek bir sakinleştirdi diyemem. Bilip de yapamamak, işte bu tam da benim sorunum zaten. 

Çorap örgüsünde biraz olsun duruldum diyebilirim. Bu elimde ki son işim. Artık son kalan ipleri harman yaptım diğer çiftine yeterler mi bilmiyorum ama yeteri kadar çorabım oldu ondan eminim. Hatta hemen de kullanıma aldım. Bugün hava günlük güneşlik ve 9 dereceyi gösterip aksini söylesede birkaç gün önce oldukça ayazdı. Evimiz konum olarak güneşten pek de nasibini almıyor, gölgedeyiz. Dolayısıyla oldukça soğuk, doğalgaz da öyle rahat rahat yakıp, tek kat çorapla dolaşmaya pek müsaade etmiyor. O yüzden çoraplarımı bir tur giyip kullandım bile. Epey faydalı oldular.