Ne zamandır burnumda tütüyordu. Birkaç ağaç, biraz su görüp, üç beş de çiçek toplamış benim ağzım kulaklarımda. Doğa gibisi var mı. Ne kadar el işi terapisi yaparsam yapayım şuranın verdiği huzur ve mutlulukla asla bir değil. Üstelik akşam üstü bütün bu geziyi apar topar bitirecek olan kurs bile sıkamadı canımı.
Dere kenarına konuşlanıp, uzun uzun izledim önce suyu, akışını. Etraf çöp dolu, bir müddet sonra gözüme batmaya başladı. Hemen kıyıda gözümün önündeki birkaç pet şişe ve naylon torbayı derhal alıp poşetledim giderken götürmek üzere. Arkamı dönmedim hiç, çünkü biliyorum orası kıyıdan daha beter. Oğluşun büyümüş ayaklarından miras kalan ayakkabılarım da ayağımda çöplere rağmen mutluyum. Keşif gezisi yaparken etrafta o da ne sürpriz böğürtlenler karşıladı beni. Dalında ilk defa gördüm. Pek bir heyecanlandım, hemen en koyu renkleri toplayayım derken epey bir cırmalıdı beni dalları. Bu arada güneş bulutlar arasından bir kaybolup, bir görünüp adeta saklambaç oynadı sanki.
Zaman bazen ne çabuk geçiyor. İsteksiz toplandık, toplayabildiğimiz kadar çöple beraber. Asla sonu gelmeyecek gibi görünüyordu çöplerin. Sanki biz topladıkça çoğaldılar. Ne zaman bilinçleniriz ki biz?
Melisa Kesmez/ Bazen bahar
İyi haftalar...
ne güzel bir gün geçirmişsin maşallah.
YanıtlaSilçiçekleri çok severim.Doğada çiçekler kurumuş dallar ne bulursam eve getiriyorum. Şu sıralar kütük içine çiçek ekme isteğim var. Boş işe yaramaz kütük arıyorum. Arif'e söyleyeyim d bana uygun bulduğunda ayırsın. Sevgiler.
YanıtlaSilPaha biçilemez bir güzellik varsa o da doğadır benim gözümde ama insan nasıl üzülüyor o çöplere. Arkamda sigara içen bir kişi olarak izmarit dahi bırakmayan bir insanım. Nasıl kıyıyorlar anlamıyorum. İlkokul yıllarında bu bilinci aşılıyor aslında öğretmenlerimiz, ben bunu anlamakta zorlanıyorum.
YanıtlaSilÇok keyifli görüntüler. Halen kır çiçeklerinin solmamış olmaları, hele böğürtlen bulabilmen :) Sevgilerimle :)
mavilale; Uzuuun bir aradan sonra evet, nihayet.. çok teşekkürler :)
YanıtlaSilparıldayan çiçek; Saksı olarak kütük ne güzel birşey çiçeğin doğasından kendinden, eminim çok güzel olacaktır, tez vakitte bulup yaparsınız umarım sevgiler.. :)
YanıtlaSillovehouse; Valla benimde aklım almıyor, bu konuda kelimelerim bitti, biz okul bahçesinde sınıfça temizlik yapan kuşaktık, şimdi bile yolda belde bazen delleniyorum bir torba alıp toplayasım geliyor, sağa sola umarsızca atılmış şeyleri, evet asıl mesele bu nasıl kıyıyorsunuz? cahillik mi acaba, onların yok olmadığını bilmemek mi? Çöpler dışında ne güzeldi, son demde yakaladım çiçeği de böğürtleni de, benden de çokca sevgilerle... :)
YanıtlaSilBireysel çabalar sonuç getirmiyor Deryacım... Bir ara ben de elim eldiven takıp gücümün yettiğince topluyordum çöpleri... Ama o yere belki aylar sonra gidiyorum, oysa oraya bir günde onlarca kişi geliyor ve hızlı kirlenişe çözüm olmuyor bu çaba. seyrek gittiğim için her gidişimde daha da fena buluyorum. Milletçe bir temizlik seferberliği başlatmalıyız... ancak o zaman kurtuluruz bu illetten... Öte yandan onca çöpün arasında bile doğanın gülen yüzünü görmek nasıl mutluluk verici... O böğürtlenleri bulduğundaki sevinci anlayabiliyorum... Gözün aydın diyorum sana... o hisse ancak bu denir... :)
YanıtlaSilevet evet vallahi en güzel şey doğa içinde olmak en huzurlu şey. böğürtlen yemek de dalından hihi :) o cımbızlamak daaaa :) melisa kesmez de bi tane sen deeeee işteee :)
YanıtlaSilRuşencim haklısın bitecek gibi değildi, ama kayıtsız da kalamadık muhtemelen hep de öyle olacak, dönüp gitmektense bir torba olsun topladık. Evet bu geniş kitleli bir bilinçlenme olmalı yoksa bireysel çok zor :( doğa onca kirliliğe rağmen küsmeyip yine de güzelliklerini sakınmadı bizden, katılıyorum gözüm aydınlandı görünce gerçekten büyük mutluluktu :)
YanıtlaSildeeptone; Sende bi tane :)
YanıtlaSilHep hayalini kurarım çocuklarımla beraber böyle bir kampın, huzur dolu ne güzel
YanıtlaSilNe iyi etmişsiniz. O derenin sesi ayrı huzur verir. Ama maalesef doğayı katledenlerin elleri oraya da yetişmiş. Yazıklar olsun:(
YanıtlaSilGeçende Twitter'da 4-5 kişilik bir aile deniz kenarında çekirdek çitleyip denizi olduğu gibi kabukla kaplamışlardı. bizim insanımız zor ıslah olur.
Sizin bizim gibiler yetişemez onlara. Ellerine sağlık Derya...
Gece; Bizimki birkaç saatlik bir ziyaretti ama kamp benimde hayalim, gerçekleşmesi dileğiyle diyelim :)
YanıtlaSilzeugma; Malesef o çekirdek olayını duyup şok olmuştum neyin kafasıydı ki bu, şaka gibiydi. Üzülerek kabul ediyorum daha kat edilecek yol çok, halbuki çok zor değil, getirdiklerini götürmek, toplayıp bir çöp kovasına bırakmak. Çöplere rağmen güzel bir gündü :)
YanıtlaSililk defa mı böğürtlen gördünüz çok cici ya :) toplamak çok zahmetli dedem marmelat ve reçelini yapıyor. hem dikenler batıyor hem de lekesi çok fena. bu o ayakkabıların anlamı ne hoştur kim bilir.
YanıtlaSil
YanıtlaSilMerhaba Derya Hanım,
böyle ferahlık veren gezmeleriniz bol olsun inşallah😊. Yanlış hatırlamıyorsam Amerika'da yaşayan bir Türk aile hafta sonları mutlaka (yaz-kış) kırlara, ormanlara ailece gezi düzenliyorlardı. Bloglarına rastlamış ve okumuştum. Çocukları bebekken bile devam etmiş bu gezileri. Çok imrenmiştim. Biz de böyle güzel rutinler edinebilsek ne güzel olur. (Ruşen Abla gibi arkadaşlarımız var tabii bu gezileri sık sık yapabilen😊)
Çöpler konusunda bilinçlenmeyi, umursamayı küçüklükten tüm çocuklarımıza kazandırabilsek keşke. Büyüklerin "çöpleri yere atmama" alışkanlığı edinebilmesi için de adım başı çöp kutuları koyulması gerekiyor sanırım. Belediyelerin park ve bahçelerde istihdam ettiği "temizlik görevlisi" insanların varlığı bir yandan insanları tembelleştirdi, bencilleştirdi mi bu konuda diye düşünmeden de edemiyorum.
Böğürtlenler çocukluk hatıralarımın en güzellerinden ve dolayısıyla benim için en güzel, en özel meyvelerden. Afiyet, şifa olması temennisiyle😊...
Naciye
burcu; Evet hatta ahududu ile de birkaç yıl oluyor dalında tanışmamız, eski evdeki bahçemizdeydi pek mutlu olmuştum defalarca resim çekip yazdım yine :) yaşam yerine göre kimine sıradan kimine inanılmaz işte bu böğürtlen şanslısınız dede elinden reçel ne mutluluk verici :) sormayın hemde ne büyük küçükken benim kalmış tek tük unisex bişeylerimi giydirmiştim de pek mutlu olmuştum şimdi küçülenleri bana dünya ne acayip :)
YanıtlaSilNaciye hanımcım çok teşekkür ederim, inşallah.. ne mutlu rutin edinebilenlere. Ruşenciğim o yönden çok şanslı harika karelerle videolarla bir nebze o özlemimizi dindiriyor uzaktanda olsa, çok basit olmasına karşın bir o kadar da zor bir konu temizlik. Temizlik görevlisi var diye yine de atamam yani, bilmiyorum çöp kovası yoksa cebime tıkılır, olmadı elimde gezer inatla atmam yere :)herşeyin başı eğitim sanki, ah böğürtlenler ne güzel ve ne dikenliydi :) aminnn.. sevgilerimle..
YanıtlaSilGeçenlerde böyle üstüne başına, konuşmasına bakıp hani bu kesin duyarlı bir insandır diye hissiyat uyandıran ve de emekli bir öğretmen olan bir zatı elindeki pet şişeyi ve meyve kabuklarını kaldırıma boca ettiğini görünce benim de ümidim çok azaldı Derya :((
YanıtlaSilŞebnemcim çok üzüldüm, gerçekten umut kırıcı, ayıp etmiş. Geçmişte bir yayın vardı bilinçlendirme adına; adamın biri mandalinaları arabasında soyup soyup yere atıyor, bunu gören bir kadın tüm o kabukları yerden toplayıp tekrar arabanın içine adamın kucağına atıyor ve güzel bir temizlik dersi veriyordu belki hatırlarsın bence o yayınlar yeniden yapılmalı hemde acilen.. :(
YanıtlaSil