1 Şubat 2019

Şubat ayının gelişini heyecanla bekliyordum, çünkü çok sevdiğim arkadaşım Ezgi harika bir fikirden bahsetmişti. Yine yeni bir soluk, bir renk ve kesinlikle farklılık yaratacak ve çok da keyifli olacak bir fikir. İşte o gün nihayet geldi, öyleyse hemen meydan okumamızın ilk sorusu ile girişi yapalım;

 * Anlat bakalım bu meydan okumaya başlamayı neden kabul ettin?
Aslında en kısa yanıtı üst satırlarda versemde ben bu meydan okumaya fikri duyar duymaz sonra o keyifli madddeleri okur okumaz karar verdim. Cevaplaması ve yazması bence çok eğlenceli olacaktı. Gerek yaptığı el işi üretimlerle gerekse fikir üretimlerinde her zaman çok beğendiğim bir insan Ezgi. Önceden de "200 days of granny square" meydan okumasında ortaya şahane ve farklı bir battaniye çıkardık. Bugüne kadar yaptıklarıma göre ezberbozandı. Her güne bir motifin bende kesinlikle farklı bir yeri ve anısı oldu. Hep iyi ki yapmışım dedim. Yaptıklarıyla hayranlığımı ve fazlasıyla beğenimi kazanan Ezgiciğimin sonra dönüp baktığımda, okuduğumda keyif verecek mutlu edecek bir başka güzel anıya daha imza atmama vesile olacağı, yeniden birlikte birşey yapmanın o güzel hisleri ile, işte o yüzden ben bu meydan okumaya başlamayı kabul ettim :)

Son uğraşım çorap öğrenmekti, teoride anladım ama pratiğe döküş malzeme açısından sürekli sabote edildi. Önce bir şişim eksikti, sonra ipin dantel ipinden hallice olduğu, çok ince olunca bunun bana gelmeyeceği v.s v.s bir sürü bahanem oluştu. Soğudum mu? biraz, nasıl örüldüğünü öğrendiğim için rahatladım mı? evet. Uygun materyal ve ruh halinde yeniden yaparmıyım? evet :)