23 Nisan 2013

23 Nisan okulumuzda önce öğrencilerin mahallede belirlenmiş bir güzergah boyunca bando eşliğinde yürüyüş yapmaları ile başladı, ellerinde bayraklar. Davulların sesi ve ritmi bizim kadar çocuklarında hoşuna gitmiş olacak ki, anasınıfı yürümeyecek denilince bizde dahil ama en çok kuzular üzüldü, neyse seneye allah kısmet ederse onlarda yürüyecekler nasılsa. İstiklal marşımızı okuduk, tüylerimiz diken diken olarak, duygulanarak, insan nasıl etkileniyor o öyle bir şey ki tarif edemiyorum.

Bir heyecan babada bir fotoğraf makinesi bende telefon kendimize iyi bir yer beğenip bu anları kaydetmek üzere yerimizi aldık. Hava da çok güzeldi.

Yürüyüşe de katılmadıkları için sınıfta heyecanlı ve uzun bir bekleyiş vardı kuzularımızda, sıkıldılar, bunaldılar ama neyseki  kendilerine sıra gelince de günlerdir hazırlanıp uğraştıkları oyunlarını güzelce sergilediler bize bizde izledik keyifle. Aslında hem foto, hem video peşindeysen ne kadar izlenirse o kadar izleyebildik.

Programın sonuna doğru marşlara da çalan kıvrak havalara da eşlik edemeden duramadık arkadaşlarla. Halayımız, ankara havamız birde marşımız, bayramımız çok çok keyifli geçti.