Blog, o eski halimden eser yok şimdi. Sonbahar zaten hüzün ve depresyona bir adım olan beni pek iyi etkilemiyor. Ama şunu iyi analiz ettim ki, şu günlerde çevremde olan insanlar sayesinde daha güçlüydüm çabucak kapılıp gitmedim. Dünyada ne insanlar varmış dediğim güzel insanlar tanıdım. O yüzden depresyonmuş, bunalımmış vız geldi, kafama takılan şeyler vardı onları da salladım gitti. Havalar genel olarak epey soğudu gibi, şu ara vücudumuzun kışa hazırlığı için olsa gerek bir miktar iştahımız açıldı sanki, tartıda gördüklerimiz biraz canımızı sıkıyor benimde eşiminde. Yazın verdiğimiz yağları kışın üşütmesin bizi diye yeniden yerine koyuyoruz anlaşılan. Şu ara tutturduğum tek şey var, istediğim herşeyi yiyor ama yürümeye özen gösteriyorum. Tabi herşey derken abartısız porsiyonlarda ve tatlı, tuzlu dengeli şekilde.
Bayram kuzuya güzeldi, şekerleri ve harçlıkları topladı. Evde olduğumuz saatlerde gelecek misafirlerimizi böyle evin kedisi gibi camda yollarını bekledi. Gelen arkadaşlarıyla coştukça coştu. Ama kuzumda var birşey nazar mı değiyor ne oluyorsa :) başından hastalığı ve sivrisineği eksik olmuyor. Isırıp duruyorlar. Varsa nazar kırıcı birşey lütfen bize yapın, bende istiyorum. Elem terefiş kem gözlere şiş şeklinde.
Derya'nın eli boş yine. Projeler tek tük çıkıyor ama harekete geçişi sağlayamadım hala. Kursu da asıp duruyorum halbuki yıllardır çok istediğim birşeydi ama şimdi hiç gidesim yok. Şevkimi kıranlar utansın. Şaka bir yana şu ara pek bir durağan hallerdeyim, kendimi birşey yapma konusunda aktif hissetmiyorum. Çok mu kendimi dinliyorumdur nedir ama durum böyle :)
Not: Şanslı isim "Mother izi" hala adres bilginizi bekliyorum....
Ah güzel Deryam benim,
YanıtlaSilSen çok hassassın, çok naifsin, çok yardımseversin. Dolayısıyla içinde bulunduğun durumu ben, senin dediğin gibi depresif bir durumdan öte, farkındalığı yüksek insanların zaman zaman doruğa çıkan hassasiyeti olarak yorumluyorum. Küçücük bir şeyden dünya kadar mutlu olabilen insanlar tersi bir durumu da aynı şekilde yaşıyorlar. Zaman zaman aynen ben de ve aslında herkes aynı durumu yaşamaktayız. At üstünden hemencecik lütfen.
Kursu çok istediğini biliyorum ama kaçırıyorum endişesine girme sakın, sevdiğin ve istediğin bir şeyin seni bir yönüyle mutsuz etmesine izin verme. Bırak ne zaman gelirse o zaman gelsin ilham perilerin ;-)
Yazdıklarımı bilmişlik yapmak için bir ucundan tutmak için yazıyorum. Yoksa biliyorum senin akıl verir insanları sevmediğini ;-)
Kuzuyu öptüm.
ne güzel çevrende seni olumsuzluğun çemberinden çıkaracak arkadaşların var. kuzuya geçmiş olsun, sevgiler...
YanıtlaSileski halinden eser neden olmasın vardır da, bayram hüznünü üzerinden atamadın sanırım. senin kuzunun misafir bekleme şeklini severim:)) ve de arkadaşlarıyla yerlerde yuvarlanmasını:)))
YanıtlaSilprojelerin tek tük çıkarken, hareke geçtiğinde neler olabileceğini herkes biliyordur eminim. gözümüzün gönlümüzün açıldığı bol el emeği göz nuru çalışmalar:)) hiç kuşkum yok.
kucak dolusu sevgi ve enerji gönderiyorum sana:)))
;-) ...bilmişlik yapmak için DEĞİL olacaktı ama nasıl bi gaf yapmışım ben yav;-)))
YanıtlaSilEcecim, bir insanla frekansımız bu kadar uyabilir, beni anlayan yegane insanlardan birisin, çok teşekkür ederim yazdığın satırlar için, bloğa post girmeyince merak ettiğin için, bütün bunlar çok güzel şeyler, hatır gönül bilen kişileri tanımak büyük şans bence, iyi ki varsın, bilmişlik falan ne kelime aşkolsun, bilakis can kulağıyla dinlerim ben dostumu :)
YanıtlaSilNihancım, onlar kadar bir o kadar belki daha çok da beni depresyon kuyusunun dibine yollamak için bekleyenler var. Ama ya iyiler de olmasaydı diye şükrediyorum :)
asortik; Hüzün benim bir prçam kaldırıp atamıyorum, bazıları saolsunlar resmen o yöne itiyorlar beni, kuzunun yuvarladığı kişi benim bu arada :) iyi enerjiler geliyor ben bu yorumları okudukça sağolun, inşallah elişlerine dönüş yapıcam :)
Ececim, ben takılmam öyle şeylere ne demek istediğini anladım ben gerisi boş :)
en iyi arkadaşı sensin demek ki:))))
YanıtlaSil