11 Temmuz 2012

Battaniyem akşamları hızlı bir şekilde devam ediyor. Sanırım bu ebat yeterli olacak, son birkaç motif kaldı. Sonra kenarlarını birkaç sıra renkli trabzan geçip sonlandıracak ve bir oh çekeceğim ve artık ne kadar güzel olursa olsun bir yenisine başlamayacağım.
Ev'li yastığımız da tamamlandı. Düşündüm şimdiye kadar ne çok yastık diktim, ördüm, battaniyeler bitti, hepsi bir gün onları dizeceğim ve kolçağına sereceğim, hayalimdeki koltukları düşünerek yapılmıştı. Hayallerim eskidi ama benim yeni koltuklar bir türlü gelemedi. Her bahar ayında kuzucuğu düşünerek hayal ettiğim ev için ayaklandım, taşınamadım. Kısmetten öte birşey olmuyor gerçekten de, sen istediğin kadar iste.
Gelişen bütün olumsuzluklara rağmen denemekten yorulmuş değilim. Daha erken yaşlarda nefret ederdim bu sözden " vakti zamanı gelince" diye. Kaderci değilim ama bir yerde müdahale edemediğimiz birşeyler var. Yaşayacağımız günleri nasıl geçireceğimiz de neyseki kendimize bağlı, o ben ne yaparsam yapayım yaşanacak günleri  ya kendimi kahrederek ya da elimdekilerle mutlu ve keyfini çıkararak geçireceğim. Bugün daha kararlıyım bilincinde olduğum şeyleri uygulamak ve farkında olmak adına. Kısmetiniz bol, keyfiniz yerinde olsun :)

6 yorum:

  1. elinize sağlık. geçen hafta blogunuz sadece özel davetlilere açık diye ekranda yazınca birdaha blogunuzu takip edemiycem diye üzülmüştüm mailinizde yoktu benide davet edin diycem ama bugün açılmış görünce sevindim sıkı bir şekilde takip ediyorum blogunuzu

    YanıtlaSil
  2. irem ve annesi çiçek; Teşekkür ederim, kısa süreli kapalılık için kusura bakmayın :)

    nilgün; Teşekkürler :)

    YanıtlaSil
  3. 3.evde hiç tv izlenmiyor sanırım:))

    Ne güzel değerlendirmişsin, hem keçeyi, hem kumaşları...

    Hayatın birazı bizim elimizde, bir kısmı değil. Bizim elimizde olmayanı da değiştiremeyeceğimize göre biraz Polyanna olmak lazım Derya`cım...

    YanıtlaSil
  4. evli yastıkları ve kuş detaylarını çok sevdim canım :) bazen çok üzerine düşünce olmuyor hayatta bazı şeyler, sonra peşini bırakınca bir bakıyorsun oluvermiş. o yüzden ben inanıyorum her şeyin bir vakti zamanı olduğuna. özellikle de büyük dönemeçlerde :)

    YanıtlaSil
  5. Semicim yaz sezonu ile izleidğim sayılı programda son bulunca hiç bakmıyorum bir iki belgesel programı dışında, teşekkür ederim beğendiğin için, valla şekilden şekle giriyorum zaman zaman, teselli ediyorum altını çiziyorum kendime bilmiyorum :)

    Nihancım beğendiğine sevindim, teşekkür ederim. Hepimizin hayatla ilgili farklı deneyimleri var, o yüzden illaki şudur diyemem tabi, belkide telaşlı huyum nedeniyle bana öyle geliyor, herşeyi zamanından önce isteyip olmayınca aaa kesin vakti var diyorum :)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...