17 Eylül 2011

Evdeki vazolarda çiçek olursa çok mutlu oluyorum. Dün de haydi kendimizi şımartalım diyerek bir demet çiçek aldık eve dönerken kuzumla. Geçtiğimiz gün hazırladığım tiramisudan kalan bir tabak kremayı da kedi dili bisküvi ile hazırlayarak değerlendirdim. Tatlı tatlı yiyoruz şimdi, keyifle beraber kiloları da alıyoruz tabi.
Birkaç gündür peşpeşe sokağa çıkmak zorunda kaldık. Dikkatimi çeken ve beni rahatsız eden pekçok şey oldu. Favori mağazalarımda ne acıdır ki çalışan insanların dikkatsizlik, yaptığı işe dair zerre ilgisi ve bilgisi olmadığına şahit oldum. Onlar yüzünden kuzuyla ikimiz epey bir git-gel yaptık avm'lere. Hafta içi otobüs, dolmuş, metro hangisi işimize gelirse onu kullanıyoruz. Buralarda da çocuklu bir hanım olarak çoğunlukla ayakta kaldım. Bir durak sonra inecek insanların, o kadarcık sürede bile ayakta kalmayı göze alamadıklarını gördüm. Kendimi geçtim, ak saçlı teyzeler amcalar onlara bile yer veren çıkmadı. Gençlik merhametsiz, saygısız ve umarsız bir yönde ilerliyorlar sanki. Kendime de kızmıyor değilim, cüzdanımda ehliyetimi süs niyetine taşıdığım için, müstehak bu bana.