16 Eylül 2011

Tatlı, hamur işi olaylarına bir süre ara vermiş olmanın özlem ve iştahıyla dün tiramisu yaptım. Misafirlerim de vardı, onlardanda geçer not aldı ve en son kalan bir dilim yine bana nasip oldu.
Hediye yastıklarımın tamamlanmasına çok az kaldı. Yerinde fotoğraflayacağım eğer unutmazsam. Zihin yorgunlukları var şu ara, yine insanoğlu için kafa patlatmaktayım zaman zaman, boşverici ve rahat bir bünyeye sahip olamamanın dezavantajları. Yok artık eskisi kadar çok irdelemiyorum, ama artık bir yerde öğrendim demek istiyorum sadece. Şaşırmak ve hala acemi kalmak dokunuyor bana hepte.

5 yorum:

  1. yastıklar gene şahane oluyor.eminim hediyenin sahibi çok sevecektir.insanları anlamak zor hemde çok zor bence sizi olumsuz etkileyen insanlardan olabildiğince uzak durmak en iyisi.keyifli,mutlu zamanlar diliyorum...

    YanıtlaSil
  2. Berna; Teşekkür ederim, uzaklaşmak ilk yaptığım hamle ancak,uzak duramadıklarımız var malesef.

    YanıtlaSil
  3. e tiramisunun tarifinide alsaydık keşke:))

    YanıtlaSil
  4. Yastıklar çok güzel oluyor 8))))
    Ellerinize sağlık!

    YanıtlaSil
  5. ganfi; Dr.Oetker Tiramisu.

    deniza17;Teşekkürler..

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...