Düşüne düşüne kafayı sıyırmamak için, rahatlamak içindir çoğu zaman örgüm, şimdiye kadar keyif için ördüm mü hatırlamıyorum, bazen stres atarken bazende öremediğim için strese girdiğim, yine bişeyler yapmaya çalıştığım ama birtürlü ne olduğu belli olmayan küçük küçük parça parça kalan bir sonuca ulaşamayan örgüm.
İki güncük bile olsa evde kapalı kaldık diye yakınmıycam ama kültür-sanat etkinliklerinden epeyce bir süre uzak kaldım diye üzülüyorum.
Sinirlerimi aldırmak, kendi kendimi dolduruşa getirmemek, sıfır hatasızız biz diyenleri kendi silahlarıyla vurmak, tüm vurdumduymazları duyarlı hale getirmek, hayallerime ulaşmak gibi uçuk kaçık istekler içindeyim bugün, kısaca bendeki plak hep aynı dönüp duruyor keyifsizken takıyorum hemen. Böyle bir ruh hali işte. İnsan isteyince nelere can sıkabiliyor nelere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Söz uçar, yazı kalır...