20 Eylül 2010

Bugün daha umutlu başladık güne. Dileğimiz böyle devam etmesi, zor zamanlarda bir kez daha gördük ki senin senden başka dostun yok, gözünün içine bakarak arkadaşınım diyen gölgeler nihayet yüzlerini gösterdiler. Hayat böyle galiba, aldanışlar ve yüze tokat gibi çarpan gerçekler. Keşke aynı durum bu insanların kendilerine ayna tuttuklarında da gerçekleşse. Kızgın olduğum nokta ise benim açımdan gayet samimi ve içten davranmış olmam. İnsan güvenmek istiyor, ben yüzeysel ve yapmacık ilişkileri yaşayamıyorum. Bu konuda grileri olan birisi değilim, ya siyahtır ve beyaz. Ama artık kimden ne olur iyi biliyorum. Tam birşeyler biliyorum hayat hakkında derken, tekrardan başa dönmek, hala büyüyor olmak ne garip!

3 yorum:

  1. Kim kızdırdı seni? Canini SIKMA hiçbirşeye. Nilü.

    YanıtlaSil
  2. genelleme yaparsanda mektup yanlış adrese gider...

    YanıtlaSil
  3. Nilü; Biraraya gelince konuşuruz şekerim.. öpüyorum

    tufy; Öyle durumlar varki tıpki benim gibi adres veremiyorsun, şimdilik genelleme yaparak stresimi atabiliyorum inşallah yüzlerine yüzlerine söylemek de nasip olur.

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...