Çınar'ın çalışmaları ve nostalji..

Oğluşum suluboyayı öğrendi öğreneli sürekli resimler yapıyor, önce şöyle bir kendi bakıyor beğendim diyor sonra bizden de beğendik sözünü aldıktan sonra başlıyor eserini asacak yer aramaya. Şu aralar buzdolabımızın ve kapılarımızın üstü kuzumun resim çalışmalarıyla süslü.

İlk etamin çalışmalarımdan iki yastığı bugün sandığımı karıştırırken buldum, Çınar yeni doğduğunda bu yastıkları ne çok aramıştım, benim kötü bir huyum vardır kullanmayacağımı düşündüğüm şeyi hemen ya atarım veya kullanabilecek birisine veririm. Bir köşede durmaz hiç. Çınar doğrduğunda karyolasını süslemek için çok aramış ama o dönem birtürlü bulamamıştım. Herhalde ben ve bebek düşüncesi uzak bir fikir gibi geldi ve ben bunları attım diye çok üzülüyordum ki bugün bana ait çocukluk kıyafetlerimin arasından çıktı, biraz geç oldu ama bulunca çok sevindim.

Bu kıyafetler benim çocukluk giysilerimden bugüne kadar saklanmış birkaç parça. Bugün bunlarla epey vakit geçirdim, ablam neler dikmiş neler örmüş en çok onun emeği var sonra da annemin. Çocukluk günlerime gittim bugün. Kıyafetlerimin içinde bir tığ işi sever olarak sarı elbisem dikkatimi çekti en çok, bunu da bir komşumuz örmüştü yanılmıyorsam, hala hayatta mı bilmiyorum ama hayatta ise kulakları çınlasın..