29 ağustos 2022

 

Parmağımdan ateli çıkardım çok şükür. Hala eskisi gibi değil biraz daha zaman gerekiyor sanırım neyse ki sol el. On güne yakın hiç birşey yapmamak/yapamamak tam bir işkenceydi o kadar sıkıldım ki, çıkar çıkmaz denemek istediğim şeyleri denedim. Atelle motifi tutabilsem öyle bile örebilirdim. İnsan garip herşeyin sorumlusu ruh hali bence, bazen elinize tığı ipi almak bile istemezken bazen de bu kadar örme aşkıyla dolup taşabiliyorsunuz.

Sevgili Zeynep'in bloğunda görüp heveslendiğim çantayı hemen denedim. Bu defa %100 pamuklu iplerle ördüm kalınlığından dolayı önceden pek ısınamamıştım pamuklulara ama ince/orta/kalın meğer ne çok çeşidi varmış tığıma göre olanıyla gayet güzel ördüm. Farklı dokuda ve görünümde oluyor beğendim.

İyi haftalar...