Bu yıl bir bahar sendromu olmaz umarım, geçen yılı hatırlamıyorum pandemi henüz çok yeni ben ise bahar bunalımınına yer bırakmayan, bir bilinmezliğin içinde endişe ve korku doluydum. Aslında meşhurdu benim bunalımlarım bir sonbaharda bir de ilkbaharda. Şu günlerde bir yılını dolduracak pandemi ile beraber yaşamaya alışmış gibi hissediyorum. Korku ve endişem sadece okul/sınav söz konusu olunca hortluyor. Yalnızlık zaten çok benlik birşeydi memnunum ama oğluş üzüyor beni.
Örgü maratonu çok yormuş olmalı ki ben halen dinleniyorum. Şiş-ip vs birşey göresim yok hiç. Hatta şu ara sezon sezon dizi bitiriyorum. Ara sıra kitap okuyorum. Sadece öylece oturuyorum, yemek vakitleri geriliyorum, hiç birşey yapasım yok. Geçen birkaç boncuk dizdim sıkıntıdan baktım kutuda yarım bişeyler var onları tamamladım diktim broş oldular. Bir kilo almış olmamın derin üzüntüsü içindeyim. Öyle zırt pırt kilo değiştiren birisi değilim aslında o yüzden şaşkınım umarım ilerleyen günlerde ki yürümelerle geldiği gibi gider. Bu yaştan sonra bana yapışıp kalmasını istemem doğrusu. Pisboğazlık yaparken biliyordum aslında ama neyse.
bu salgın ve biz öğretmenlerin salgınla imtihanı bitmedi. okul bir var bir yok, sınav bir var bir yok. çok gereksiz yoruluyoruz. ama kimseyede kızamıyorum, aktif ve öngörüsü zor bir süreç. Allah hepimize yardım etsin. Ah o kiloları hiç sorma hareketsiz kaldık ne yapsam oynamıyor sanki, dün gece yine saçmaladım ama iki gündür ekmek tüketmemeye başladım. bu bir hafta dikkat edeyim bakalım neler olacak. broş ne hoş olmuş, hiç merak sarmadım ama bu ara keçeden benimde bir şeyler deneyesim var. sevgiler :)
YanıtlaSilEvet en çok zorlanan meslek gruplarındansınız malesef :( yok ben kızıyorum evet öngörüsü zor katılıyorum :/ Yıllardır kilo almıyordum pandeminin birinci yılında kuralı bozduk bakalım ne olacak, ekmek asla deniyor ama çok zor ya bende siyezli karabuğdaylı falan tüketiyorum çok az, spor şart. Çok teşekkür ederim bende sıkıldıkça hobi çemberinde ne varsa sırayla yapıyorum işte :) sevgiler benden de Zeynepcim..
Silpessoa amca ne derse doğru der, onun yaşadığı yeri, evi filan görmek için lizbona gidicem bi gün işallah :) sen girmişsin bayağı bir bahar sendromuna, isteksizlik filan, evde olsak da bahar gelsin tabii, neyse birkaç ayda herkes aşı olunca biraz rahatlarız yaaa :)
YanıtlaSilİnşallah hadi bakalım, kaçırmam hiç bahar bunalımı dönemini, aşıyı bulursak oluruz inşallah..
SilNe kadar doğru ilk anda çok korkmuştuk biz de sonradan alıştık. Hatta okul geçen sene Ağustosun son haftasından itibaren açılmıştı ve dışarı çıktıkça daha bir normalleşmişti. Şimdilerde daha bir rahatız, ilk zamanlara kıyasla tabii.
YanıtlaSilBazen bende de takılmalar ,boşluklar oluyor.... Böyle diğer insanlarda da olduğu öğrenince rahatlıyorum aslında...Demek ki diyorum herkes benzer şeyler yaşayabiliyor.
Kilo konusu bizde de büyük bir sorun oluşturmaya başladı...Dikkat edelim diyoruz ama beceremiyoruz...
Takılar çok güzel olmuş, ellerine sağlık.
Son cümleye takıldım 👍
Duruma alıştık neyse ki korumalı olarak yaşamaya devam edebiliyoruz dışarı çıkma vs ama sayılar yine korkutucu :/
SilHepimiz benzer duygular yaşıyoruz yakın olduğumuz ruh halindeki kişilerle bence herkezle değil :) Ah kilolar bozuldu bünyem ben kilo değişimi nedir bilmezdim, daha çok harekete etmeye başladım bakalım ne olacak. Çok teşekkür ederim, Pessoa okumayacağım diyorum okuyorum biraz bunalım bir kitabı adı gibi huzursuz ediyor insanı ama garip şekilde çekiyor beni :)
Arada rutin işlerin dışında bir şeyler yapmak bana da iyi geliyor. Çocuklar küçükken zaten kendiliğinden oluyordu bu:)) Ya da hep aynı şeyleri dikmekten sıkılıp ıvır zıvır başka şeyler dikiyorum bazen:) Pandemiye alıştık alışmasına ama ben geçen yıla göre kendimi daha tahammülsüz hissediyorum, aşırı sıkıldım. Anlatıp anlatıp seni de sıkmayayım Derya`cım...
YanıtlaSilEvet Semicim tahammülsüzlük hepimize sirayet etti ortamın bize kötü etkisi, bende feciyim o bunaltı o sıkılmışlık üstüne endişeyle feci yoruyor beni :/
Sil