2 Mayıs 2020


Ne zaman pencerede veya çamaşır asarken görseler, atlaya zıplaya koşarak geliyorlar. Artık ön balkonu yasaklamıştım, birkaç kez çıkmayı deneyip sonra yasağı anladılar. Şimdi direk mutfak balkonuna yöneliyorlar. Akıllı pisilerim benim. Evdeki gencime atıştırmalık. 3-2-1 poğaça. Adı bu.
El işinde boşum hemde epey boş. Şimdi evi ıvır zıvır ile doldurmamakla ilgili de bir takıntı edindim. Fazlalıklar hep düzenlendi mutfak-gardrop derken sıra elişleri ve malzemelerine gelince bıçak gibi kesti benim deneme ve boş işlerimi. İyi mi ettim bilmiyorum. Zaten kocaman bir hurç bu tarz yaptığım can sıkıntısı ve deneme işleriyle dolu. En son iki battaniye satmıştım Şubat ayında ve epey rahatlayan hurç yine dolmaya başladı. Hepsi minik işler, şallar, yastıklar örtüler falan. Hayalim bir stand da satabilmekti şimdilik ucu kapalı görünen bu hayali daha da şişirmemek adına gereksiz işlere yol vermemeye karar verdim. Biraz daha seçici çalışmalar yapıciim bakalım.
İnstagramda gördükçe içim giden işlemelerden bende denedim. Sevgili Smilena bu konuda harika işler yapıyor. Benide özendirdi. Evdeki iki peçeteye dürtüverdim bende. 
Yine nostaljik bir tatlı, sütlü irmik. Eskiden çok yapardık. Şimdi yeni moda muhallebili tatlılar öne geçti. El işindeki kocaman boşluk mutfağa yönelmese bari.
Dün bir ara pamuk iplerimi sarayım dedim. Sadece bir çileyi sarabildim. Bir perde mi yapsam hayalimdeki evime dedim. Seçici olucam ya hala inceliyorum fikri karar çıkmadı henüz.

18 yorum:

  1. el işlerin çok güzel peçeteleri iyiki dürtmüşsün. Önceden böyle çile halinde ağ ipleri vardı şimdilerde yok. perdeni merakla bekleyeceğim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler :) sıkıntıdan onlarda nasibini aldı. Evet bende hatırlıyorum hatta bu ipleri bulunca hazine bulmuşa dönmüştüm :)

      Sil
  2. Derya perde yap bence o ipten de ne güzel olur. Annem çeyiz olarak
    dantel ipinden bir perde örmüştü hala sandıkta duruyor. onu asabilmeyi ne isterdim
    ama ölçüler tutmuyor. eski tip şöyle köy evimiz olsa değil mi?
    olsun direkt amaca odaklanırsak olur zamanla. işleme olayına ben de sardım
    çok zevkli, ama ne teknikler var onlarla yapmıyorum ben, zora
    gelemiyorum , öğrenmekte istemiyorum nedense. bir şeye saplandım
    gidiyorum işte :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen bu örgü perdenin en yakışacağı yer doğa içinde bir köy evi. Keşke olsa... katılıyorum ,sürekli olması yönünde isteğim var benimde :) bende öyleyim ya birşey öğrenmek çok zor geliyor hiç öğrenesim gelmiyor niye öyleyiz bilmiyorum. Bu durumda hemen uydurmaca ve doğaçlamaya geçiyorum ben işlemede :)

      Sil
  3. Bende elimdeki malzemeleri bir hizaya sokmaya karar verdim. yalnız tasarım battaniye merakım işleri karıştırıyor. bir pdf satın aldım, ipleri sipariş ettim. ama kendime söz verdim bu son :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Daha önce de konuşmuştuk ya hobi odamız olmayınca zor :( merak ettim yeni projeni Zeynepcim kolay gelsin o zaman paylaşınca görürüm artık.

      Sil
  4. Kedilerde bariz bir akıllanma var cidden. Geçen gün bir video izledim. Adam karısını döver gibi yapıyor, sarsıyor, kadın bağırıyor. 5 sn içinde kedi bir yerlerden koşa koşa gelip direkt adama saldırıyor, elini falan ısırıyor.
    O en alttaki iplerden annem gençliğinde petde örmüş. Hem de 3 pencerelik. O odaya girmek rüya gibiydi benim için.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evrim geçirip zekiydiler daha zeki oluyorlar galiba :) bir model var perde için ama henüz karar veremedim, tahmin etmeye çalışıyorum o odayı, ne muhteşemdir...

      Sil
  5. Allah seni yaaa eveet el işinden mutfağa, o da el işi sayılır hıhım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) değil mi farkı bayıla bayıla yapmayışım :)

      Sil
  6. Ah o yarım işler, hiç bitmeyen işler! Bende de çok var. Dikmeye başlayıp beğenmediklerim bir yana, bir de dikip çıkan sonucu hiç beğenmeyip ayırdıklarım var. Tüm bunlara artan kumaş parçalarını ekle (kaç kutu doldurdum bilmiyorum artık)... El işi yapıyorsan neyle ilgilenirsen ilgilen böyle şeyler kaçınılmaz oluyor.
    Bazı tatlılar bile nostaljik oldu. Ben de geçenlerde annemin yaptığı usul poğaça yaptım. Pek bir hoşuma gitti. Aklımda kalburabastı var bir de, bakalım:)
    Ankara`ya sevgiler Derya`cım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hobicilerin kaderi aynı sanırım :) doğru diyorsun Semicim kaçınılmaz bu. Yine imkansızın peşindeyim azaltıcam diye, Öyle tatlı bil eskiyor zamanla, o poğaça nasıl ki merak ettim, oo kalburabastı çok severimmm :)Bizdende kocaman sevgiler Semicim ;)

      Sil
  7. Kediler çok tatlı , onlar hangi kapıya-pencereye gideceğini bilir ,hisseder 💖
    Mutfak işleri hem çok keyifli hem de çok tehlikeli :)
    Umarım o stand bir gün açılır... Ve açıldığında orada olmayı çok isterim 🎉

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten de öyle, bir de heryerde beni tanımaları çok hoşuma gidiyor, maskeli bile :) inşallah biraz zor hatta çok uzun vadede gibi görünsede stand hayali biz yine de amin diyelim, ne mutlu olurum blog tanıdıklarım gelse :)

      Sil
  8. Perde çok güzel olur, hem belki kapında cam olur da ona da bir perde yapıverirsin şöyle en güzelinden<3

    İnşallah o hayalinizdeki ev en kısa zamanda gerçeğe dönüşür.
    Bak yarın 5 mayıs hıdrallez hemen çiz evi, as gülün dalına :)) 6 mayısta da salıver suya, Ankarada su bulmak zor tabii :))))) Olmadı doldur leğene su içine salıver :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aklımdakini yazmışsın Ezgicim kapı penceresi kesinlikle düşündüğüm buydu, ne çok çizdik neler yaptık ama umut dünyası tabi yılmamak lazım istemeli yine :))

      Sil

Söz uçar, yazı kalır...