9 Kasım 2018

Bir ara özlemini çekerken yeniden bolca kaneviçe ve işleme görmek, bulmak çok güzel. Aynı dileği emayeler içinde dilemek lazım belki onda da böyle bir güzellik yaşarız. Şimdi bir sürü fikir geçiyor aklımdan, acele etmeden yavaş ve en güzel projeyi bekliyorum. Hiçbirini heba etmek istemem. En kullanışlı şekilde kullanmak, günlük hayata geçirmek ve sürekli görebileceğim şekilde kullanmak istiyorum. O yüzden şimdilik mayalanmaya bıraktım fikirleri, onlar demlenirken kendime icat ettiğim yeni işlerime başlayacağım.  
Bu kış ne kadar kış olur bilmiyorum, geçen yıl kar yağmasına hasret kalmıştık. Bir serpiştirip geçti devam etmemişti. Ben atkılar yapıyorum yinede.
Ayfer Tunç'un kitabını çok ama çok sevdim. Okumaya başladığım akşam önce çift tarihler ve baskı hatasıymış gibi duran sayfalar beni şaşırtsa da bir müddet uğraştıktan sonra nihayet çözebildim. Bir erkek ve bir kadın karakterden aktarılan iki ayrı günlükten oluşuyormuş. Ben sağ sayfaları takipteyim şu an. Tespitleri, bazı cümleleri o kadar güzel ki, diğer kitaplarını da okumak için sabırsızlanıyorum.
Mutlu haftasonları dilerim....

4 yorum:

  1. Çook güzel bu kanaviçeleri nereden alıyorsunuz acaba güzel günlerde kullanın

    FATOŞ

    YanıtlaSil
  2. Ah o kanaviçeler. Şimdilerde elimdeki örgü bitince hemen başlamak istediğim... Yıllar sonralara kaldığından mıdır nedir, çok etkiliyor beni. Ne güzel bir cümle olmuş "mayalamaya bırakmak".
    Altını çizdiğin cümlelere gelirsek;.. Buraya daha çok yazsan, daha çok okusam, ilham alsam, paylaşsam dedim kendi kendime... Ve ruhunun aynı olduğuna inandığın insanların genellikle hep uzak mesafelerde yaşıyor olması ne kötü dedim... Oysa bazen buluşup, tek cümle etmeye gerek bile kalmadan da anlaşabilirim sanıyorum. Falan filan...
    Kocaman öpüyorum...

    YanıtlaSil
  3. Fatoş hanım teşekkür ederim, Ankara kalesi civarındaki hanlarda bulunan antikacılardan alıyorum. Pirinçhanda özellikle bu konuda çok dükkan var bakmak isterseniz. Sevgiler..

    YanıtlaSil
  4. Ececim kesinlikle kaneviçe işinin farklı bir yanı var, bencede kalıcı uzun ömürlü oluşuyla bir alakası var. Ahhh Ececim öyle bir yere değindin ki, öyle gerçekten uzaklık veya ayrılıklar bu ruhların adeta kaderi. Ama ben bir gün bir araya gelip mutlaka yüzyüze tanışabilmeyi kısa da olsa çok keyifli olacağına inandığım bir zaman yaşayacağımıza canı gönülden inanıyorum. Varsın uzakta olsun hiç olmamasından, hiç tanıyamamış, bilememiş olmaktan iyidir diyorum ve bende çok öpüyorum... :)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...