16 Ekim 2018

Dün evi portakallı anne kurabiyesi kokusuna boğdum, kahveli kitaplı saatler yaptım. Kurabiyeleri de bir güzel yedim. Şu ara unlu şeyler konusunda ipin ucunu kaçırdığımın farkındayım buna rağmen kendime engel olamıyorum.
Elimde sürekli bir iş olmasa da, boş duramıyorum. İnce iplerimi özlemişim biraz onlarla oyalandım, kenarda duran daha kalınlarla fileli birşeyler ördüm. Bir ara birazda boyama derken yine bittiler :)

9 yorum:

  1. Portakallı kurabiye mi? Nasıl canım çekti şu an. Çayın yanında ne de güzel gider. Ama yok, durdururum ben bu hali. Asla yapmayacağım, yapmam:)
    Fileler harika gözüküyor. Yeni motif süper. Ben motifleri birleştirdim sahi. En kısa zamanda yayınlayayım da görsünler acemi işimi:))

    YanıtlaSil
  2. e daha n'olsun ;)) Bu file çanta içimde kaldı yazık ;)) Ördüm söktüm demiştin, cesaret edemiyorum ben de başlamaya ;)) O minik ama en neşelisinden ev ve bahçe de senin olsun inşallah, mümkün mertebe denize yakın olsun hemi de dilerim ;))

    YanıtlaSil
  3. Derya'cım oh mis gibi kurabiyler, ben çok becerikli değilim kurabiye konusunda benimle tarifini paylaşmak ister misin ? Denemek isterim :)

    YanıtlaSil
  4. zeugma; Ah ben durduramadım işte yaptım ve yedim :) çok teşekkür ederim merakla bekliyorum o postu :)

    YanıtlaSil
  5. Ececim çok kolay sen bana bakma yanlış ip seçimi yüzünden olmadı benimki, Aminnnnnnnn inşallah, tabi denizde olsa değmeyin keyfime :)
    öpücüklerle..

    YanıtlaSil
  6. Ezgicim paylaşmazmıyım hemen yolladım telefonuna, çok güzel yapacağına eminim :)

    YanıtlaSil
  7. Ben portakalı tatlılara çok yakıştırıyorum. Yazıyı okurken resmen burnuma kokusu geldi. Afiyet bal olsun. Örgüler, renk seçimleri süper, ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  8. Atölyekedi; Aynı fikirdeyim, çok teşekkürler :)

    YanıtlaSil
  9. Portakallı kurabiye iyimiş, yanında bir de kahve olsa, misss.

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...