Yazdan kalan...

Bu yaz yavru kedi maceramız oldu. Henüz gözleri tam açılmamışken kesişti yollarımız, bu konuda hiç bir fikri olmayan biz derhal araştırmalara başladık. Bir tık uzağımızdaki internet aracılığıyla ve veterinere danışarak minik kedimizi hayatta tutmayı başardık.
Hep bir kedimiz olsa der dururdu Çınar, hiç bir fikrimiz yoktu nasıldır beraber yaşamak. Çok güzel ve keyifli ve bir o kadar da özveri ve özen gerektiriyor. O da ailenin bir üyesi oluyor hemde en ufak üye, bırakıp gitmek, yalnız bırakmak olmuyor çünkü o minik bir bebek.
En önemli sorumuz miniğimizi neyle besleyeceğimizdi, annesi olmayan gözleri açılmamış yavrular için kedi sütü tozu varmış onlar için en sağlıklı besin olduğunu öğrenince hemen bulup o minicik ağzıyla rahat rahat kavrayıp içeceği yine minik bir biberonla besledik kuzumuzu. Tüm bunlar veteriner klinklerinde bulunuyor. Biberondan sütünü içerken keyifle ve heyecanla salladığı o minik keçe kuyruğunu hatırladıkça gülümsüyorum.. Kucağımızda veya kolumuzda uyumuyorsa sıcak tutmak gerekiyor, yanında veya altında sıcaklığı onu rahatsız etmeyecek ısıda sıcak su torbası veya şişesi olması, üzerini örtmek iyi oluyor.  Küçük yavrular hakkında epey şey öğrendik, çişini de kakasını da yapamıyor annesi olmadan yada bir yardım almadan, internetten okuduklarımıza ve danıştığımız kişilere göre kaka yapması gerekirken birkaç gün bizi bekletince endişelenmiştik, kakasını yaptırdığımız günkü sevincimizi anlatsak şaşırabilirsiniz, o ne kadar rahatladıysa biz ondan daha çok rahatlamıştık. Tıpkı bir bebek gibi her beslenmeden sonra gazını çıkarttık. İnternette kaka-çiş-gaz videoları var, bizde epey faydalı oldular.
Miniğimizin beslenmeden bakımına herşeyini Çınarla beraber yaptık. Avuç içine sığıyor kıvrılıp yatıyordu, gözlerini açmamış o hallerinden itibaren büyümesine şahit olmak gerçekten inanılmazdı.
Katı gıdaya geçmesine çok az kala kendisine pek çok şey öğretebilecek en önemlisi kendi hemcinsinin olduğu bir ev bulduk miniğe. Deneyimli abla daha öncede bir bebişe annelik yapmıştı ki bizim miniğimizi de birkaç gün içinde kabullenip bağrına bastı, onu temizledi, ilgilendi, öğretti, şimdi bizden sonra onu çok seven yeni ailesiyle birlikte. Biz gözyaşları içinde ayrılınca sağolsun sahiplenen aile bizi hiç onsuz bırakmadı, büyüme aşamalarını, her bir ayrıntıyı bizimle paylaştı, fotoğraflarla hep takip etmemizi sağladı, her fotoda ne kadar büyüdüğünü görüp şaşırıyoruz. Şimdilerde yaramaz bir genç oldu, bize de unutamayacağımız harika anılar bıraktı.

6 yorum:

  1. Ayy güzelim benim.. Ne kadar şanslıymış :) Güzel, mutlu büyür inşallah

    YanıtlaSil
  2. Okurken hala sizde gibi hissetmiştim. Çok güzel ama çok da sorumluluk isteyen bir şey. Bizim çocuklar çok istiyor ama yok diyoruz hep. Ayrılık Çınar için zor olmuştur...

    YanıtlaSil
  3. Nihancım bizde hep hayır diyorduk sonra birden böyle bir fırsat geçti ne yapıp yapamayacağımızı çok iyi gördü hatta birebir yaşadı çok çok tatlı ama hakikaten zor, üzüldü tabi ama işin ciddiyetini de anlamış oldu benim tahminimden daha kolay oldu ayrılığı :)

    YanıtlaSil
  4. Aşamalara bayıldım:)
    Çınar için hoş bir deneyim, güzel değerlendirilmiş bir fırsat olmuş.

    YanıtlaSil
  5. zeugma; Evet çok istiyordu yaşadı ve gördü :)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...