16 Ağustos 2015

Boyama işlerimizi bir süre bir kenara aldık. Malum evde boyanacak ahşap kalmamıştı, şimdilerde bu topladığımız taşlar için geçerli.
Eski rutini yakalayınca yuvarlak "doily blanket"a yeniden başlangıç yapacağım.
Bu yaz bir zamanlar hayalleri olup sonradan yaşama biçimlerine dönüşen, hayat hikayelerine kulak misafiri oldum. Birgün bizim içinde olabilir mi? acaba diye düşünmeden edemedim. (Çınar'ın bu yıl ki balık tutma macerasından)

3 yorum:

  1. Hepsi bir gün hayal değil miydi Deryacım:)
    Neden olmasın??
    O balıkları Çınar mı tuttu <3 <3 yerim!!!

    YanıtlaSil
  2. Oyyy çınarı tebrik ediyorum ne güzel balıklar yakalamış yahu. Öpüyorum güzel yanaklarından. Yeni bir battaniyeye başlıyorsun demek, ay ben de daha benimkini kaplumbağa hızında ilerletiyorum. Seneye biter herhalde:) Rutinine kolaylıkla döneceğine eminim ben. El hiç bir şeyi unutmaz. Sen çok kabiliyetli bir kadınsın kolaycacık eski rutini yakalarsın, ay asıl benim gibi kazmalara sor sen o rutin olayını ahhahaaa:):) Ay cidden bu tığ işinde kazma olduğum bir gerçek. Senden uygulamalı ders alıcam gelinde kesinlikle!Öpüldün kocaman

    YanıtlaSil
  3. Kitanacım, bazen çok yakın bazen de çooook uzak geliyor hayaller, umarım hayallerimiz gerçek olur, Evet Kitanacım onlar Çınar'ın tuttukları içinde 2-3 tanesi bizimdir gerisi onun, rekorumuz 20 adet.
    Çağan abiyi öperim ;)

    Tuğbacım, ilahi sen çok şakacısın, umarım yakalarım ama örmeyince hakikaten bir yabancılaşma yaşadık, senin yaptıklarında gayet güzel süreklilik lazım kendine haksızlık etme, sen bir gelsen bana önce keki fırına atıcaz sonra başlıycaz örmeye, sana yorumumda yazdığım gibi uğrarsan beklerim şimdiden iyi tatiller size, çok öpüyorum.. ;)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...