14 Mayıs 2015

Bir vakit hiç birşey biriktirmeyi, özellikle işime o an yaramayan ve yaramayacağını düşündüğüm hiç bir şeyin benim için kıymeti yoktu. Şu ara geçmiş yıllardan eskaza benim o düşüncelerimden kurtulup bugüne ulaşmış şeyler şimdilerde çok mutlu ediyor beni. Yaş ilerledikçe bambaşka birine mi dönüşüyorum acaba?
Hamur işi evimizde artık bir alışkanlık haline gelip, çok nadir pişen birşey oldu. Uzun bir aradan sonra dün elmalı pasta pişirdim.
Şu ara elim boş, yuvarlak motifler göz kırpıyor yine bana.

1 yorum:

  1. ben de öyleyim, gereksiz şeyleri tutmayı sevmiyorum.
    ama ileriye anı bırakmak daha mı iyi olurdu, yaşımız ilerliyor ne de olsa :))

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...