17 Şubat 2015

Kar bekliyoruz. Dışarıda uçuşan taneler var, bir azalıp bir çoğalıyorlar. Hava buz gibi ayaz... Havalar soğuyor, sonra mevsim değişip yeniden ısınıyor, çiçek açıyor. Soğuyan kaplerin çaresi yok, bir kere soğudumu kolay kolay ısınmıyor. Tam artık biraz daha biliyorum, öğrendim derken tekrar başa dönüyorsun. Yine görünenin göründüğü gibi olmadığını anlıyorsun. En iyi doğrulara ve en iyi tecrübeye yanlış kararlar vererek geldiğimizi düşünürsek, acaba ilgili yerlere teşekkür mü etsek?

3 yorum:

  1. çok haklısın söylediklerinde Deryacım.ayrıca son işine bayıldım

    YanıtlaSil
  2. hayatta en büyük dersleri yaşadığımız kötü tecrübelerle ediyoruz aslında... bizi en çok üzülmek olgunlaştırıyor. ben o yönden bakmaya çalışıyorum hep: "bunu da yaşamam lazımmış" diye...

    YanıtlaSil
  3. Smilena; Teşekkür ederim :)

    Nihancım, felsefeni çok beğendim hatta bu olumlu bakışı çoğu zaman bende kullanmaya çalışıyorum ama oscarlık rol yapanlar varya işte onlar kandırabiliyorlar bazen insanı.

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...