10 Ekim 2013

Bayramın gelişi bayram olarak olmasa da tatil anlamında ilk defa beklenen bir gün oldu benim için. Alışmaya çalıştığımız ödevler, kalemi uzun süreli tutup çalışma egzersizleri, şekilleri çizerken üzerinden geçmek bişey değil ama onu deftere geçirme işi derken ödev anları biraz zorlu anlar şimdilik. Kurmaya çalıştığımız sistem artık hep öyle gideceğinden önemle eğiliyorum konuya.
 Benim gönlümü de yapıyoruz, insan bunları nasıl havlu yapar kullanır, kıyamıyorum bende bunlar örtü oluyor.
Ama en çok kuzumun gönlünü yapıyoruz...

3 yorum:

  1. Derya`cım üzerine eğilmekle iyi yapıyorsun. Nasıl başlarsa öyle gidiyor gerçekten. Ya da sonradan da bazı alışlanlıklar kazandırılıyor ama sen epey yıpranıyorsun. Ben bu durumu iki oğlumda farklı şekilde görüyorum. Peer Ole 6.sınıf ve ancak bu sene ödevlerini ben kontrol etmeden yapıyor. Ama 5 sene beni çok yordu, masaya oturmaz, otursa bile isteksiz yapardı. Bu sorumluluk duygusu ancak bu sene geldi. Ufaklık ilk baştan beri yalnız yapıyor, ödevim var diyor, açıyor ve yapıyor. Çoğu zaman tek soru bile sormadan. (aman nazar değmesin:))

    YanıtlaSil
  2. ödev konusunda biz de aynı durumdayız, başında beklersen yapıyor yoksa bir tane yapıp bırakıyor, bir satırı bir saatte tamamlıyor, nasıl bir yöntem geliştirmeli üzerinde düşünmek lazım.
    zormuş deryacım okul dönemi yaa :))

    YanıtlaSil
  3. Kolay gelsin canım oğluşa da sana da iyi tatiller, iyi bayramlar:)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...