29 Mart 2013

Mart ayını bitiriyoruz. Günler su gibi akıp gidiyor bazen, bazen bir dakika geçmek bilmiyor. Hayatın bir yerinde debelenip duruyoruz, düşünüyor insan ben neresinde hangi minik noktadayım diye. Kiminin sürekli başını okşayan kimine de yermisin yemezmisin diye şamarlar şeklinde yaşıyoruz hayatı. Arıza verdiğim bir gündü bugün, sonu iyi bitti neyseki. Zorla kötü söyleten, illaki işitmek isteyenler aslında hakediyorlar ama ben kendilerine geldikten sonraki hallerine acıyorum hatta birde vicdan yapıyorum, bu yanımdan da nefret ediyorum.

Bir ucunu duyarsa asla kaçamazsınız, kuzu da benim boyalarımla beraber birşeyler yapacağız cümlesini duyduğundan beri peşimdeydi. Anacığın eskisi gibi boş vakti çok olan, bitmeyen enerjili o eski kişi değil diyemiyorsun tabi, akşam oturduk başına neyseki üç kapak iki de kuş evi boyayıp kapadık meseleyi, o sağ ben selamet. 

Evde projeler, deneyler ilginç karışım ve garip işlemler furyası var. Yaş değişimi gerçekten çok farkediyor, öylece izliyorum, şaşırıyorum, seviniyorum, kızıyorum, üzülüyorum, endişeleniyorum......

Daldan dala atlıyorum hala. Minik pembe çiçekler daha sabırlı olduğum günlerin, biraz melankoliksem de uzun uzun sıra sıra giden bu örgü tam bana göre oluyor. Yarın uzuuun bir yürüyüş yapmak, kendimi yollara vurmak istiyorum. Haftasonumuz güzel geçsin...