4 Aralık 2012

Bu sabah belki tersimden kalktım bilmiyorum bir anda artık blog yazmayacağım dedim. Burası benim günlüğümdü, dert yandığım, güzel kalpler tanıdığım yer, ayrıca burası bende fena alışkanlık yaptı. Ama artık ağız tadıyla birşeyler yapmak gerçekten zorlaştı sanki. Hiç okumadan bu insan ne anlatmış ne yapıyor demeden yazılmış yorumlar, bir kaç yıl önceki çekilişlere katılmaya çalışanlar, burada da sen bana geldin bende sana gelirim, komşulukları gelmezsen tam tersi bunları görmek üzüyor beni, kısaca ve özetle böyle. Resim çekmek, kendimi ifade etmek, güzel cümleler kurmak, elişlerimi paylaşmak deyince biraz duraklıyorum çünkü seviyorum bunları yapmayı ama öte yandan devam etmesi zorlaşan bir ahbaplığa dönüştü burası, biraz daha ağırdan alıp serinletmeliyim arayı, kendimi dinleyip ya koymalıyım son noktayı ya da bunlara rağmen devam etmeliyim bilmiyorum. Çözüm arıyorum belki daha kısa ve az cümleler, bol resim, ya da hiçbiri.

38 yorum:

  1. cok uzuldum. bana nefes veriyordun, yazdiklarin, fotograflarin, cinar. hayirlisi neyse, oyle olsun deryacim, operim.

    YanıtlaSil
  2. sesssizce takipcinizim yapmayın lütfen sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Ne yazıkki herkez karşılık bekliyor.Dünyanın düzeni böyle işte.Ama bence vazgeçmeyin derim.Siz paylaşıma devam edin.Blog insana birçok şey kazandırıyor gerçekten.İnsan içini döküyor bloğunda.İzleyen izler izlemeyen izlemez.Başkası için değil kendin için yap.Bırakma bizi :)

    YanıtlaSil
  4. ben blog yazmayı çok seviyorum. hele ki senin gibi ortaya çıkarabildiğim ürünlerim olsaydı hiç vazgeçmezdim gibi geliyor. bloglararası misafirliğe istemezsen katılmazsın aslında bu biraz da senin elinde. umarım kararın devam yönünde olur çünkü çok keyifli kareler yayınlıyorsun ve ben blogunu çok seviyorum :)

    YanıtlaSil
  5. :( Çok üzüldüm sizi ziyaret etmeden bir günüm geçmiyor.. Yorum yazmıyorum pek ama hep burdayım sizin de burda olmanızı isterim. En azından buranın size iyi geldiğini düşünüyorum ben.Sevgilerimle

    Ülkü

    YanıtlaSil
  6. Derya bu yaşadıkların zannediyorum birçok bloggerin başına geliyor ve güzel şeyler için yola çıkmış insanların hevesini kırıyor.Ben daha yeni sayılırım ama ben neyapardım diye düşünürüm hep.İnsan sevildikçe ve tanındıkça iyi insanlar kadar kötü insanlarda karşısına çıkacak bu kaçınılmaz.Ve bu insanlar kendi bulundukları mutsuzluk ortamına herkesi çekmek istiyorlar.Lütfen buna izin verme.Seni sevenleri, ilham alıp gününü güzelleştirdiklerini düşün:)

    YanıtlaSil
  7. Derya hanım bugün neler yapmış diye sessiz sessiz takip etmekteydim.Üzüldüm gerçekten....

    YanıtlaSil
  8. Ben senin yaptıklarını çok beğeniyorum ama. mahrum etme bizi bu güzelliklerden. dilerim seni mutlu eden bir karar alırsın

    YanıtlaSil
  9. kendi bloguma bakamasam bile sizinkine mutlaka ugrarım ben. çünkü çok samimi, çok içten ve candan. bırakın insanlar istedikleri gibi "kayıp" yaşasınlar. siz burada olmaktan mutluysanız, mutlu olduğunuz şeyi yapın. Önemli olan sizin ne istediğiniz, sizin mutlu olmanız. Kendinizi nasıl iyi hissedecekseniz, öyle yaşasın. Bizi de bu güzelliklerden mahrum bırakmayın. Kucak dolusu sevgiler,

    YanıtlaSil
  10. HER SABAH İŞE GELİP İLK OLARAK DERYA HANIM BUGÜN NE YAZMIŞ NELER YAPMIŞ DİYE MERAKLA AÇIYORUM BLOGUNUZU HEM YAPTIĞINIZ İŞLER GEZDİĞİNİZ YERLER DÜŞÜNCELERİNİZ ÜZÜNTÜLERİNİZ KENDİME ÇOK YAKIN BULDUĞUM BENİM GİBİ BİRİLERİ DAHA VARMIŞ DEMEK BENİ ÇOK RAHATLATIYORDU SİZ BENDE ALIŞKANLIK YAPTINIZ BEN SİZİ BIRAKMAK İSTEMİYORUM SİZDE BİZİ BIRAKMAYIN ZEYNEP ALBAYRAK

    YanıtlaSil
  11. Sakın gitme. İstediğini muhatap al, istemediğini alma. Burası senin! Yorumlara herzaman cevap vermek mümkün değil ki... Biz kadınız ayol, bir anımız diğerimizi nasıl tutsun :))) Aldırma, bilen bilir; bilmeyen de küçük oğluna almasın :))) (Bugün keyfim yerinde, biraz da sana gönderiyorum.)

    YanıtlaSil
  12. geçenlerde blog'unun sağ tarafını inceledim, o kadar hoşuma gitmişti ki, yazmaya fırsat bulamamıştım... her bir temayı çok sevmiş, seni biraz daha kendime yakın hissetmiştim garip bir şekilde :) bunu da eklemek istedim sadece :) keep calm and write a blog, feel better :))

    YanıtlaSil
  13. Merhaba,çok üzüldüm.Her gün bloğunuzu takip ediyorum.İnanılmaz keyif alarak hem de...Hayırlısı neyse o olsun,kararınıza saygı duymak lazım ama bu güzelliklerden ve anlattıklarınızdan mahrum kalmak da istemem...

    YanıtlaSil
  14. Bazen herşey için bir ara bir mola gereke bilir hayatta.Ama tümden vazgeçme olmamalı bence.Yine de siz daha iyi bilirsiniz tabi.Ama bence de sevilen ve takip edilen bir blogersınız.Bir daha düşünün derim.Sevgiler..

    YanıtlaSil
  15. Üzüldüm bak şimdi, lütfen gitmeeee, seni okumak, feyz almak çok iyi geliyordu bana, umarım devam etmekten yana olur kararın.

    YanıtlaSil
  16. sessizce her yazını takip ediyordum. bazen saçma sapan yorumlar bunaltıyor insanı. yoruma kapalı paylaşımlarla devam et istersen bir süre.. yorumları özlersen yine açarsın

    YanıtlaSil
  17. çok üzüldüm,
    hergün sayfanızı ziyaret eder yazılarınızı okurum. resimleriniz hoşuma gider.
    izleyiciniz değilim. kimsenin izleyicisi değilim. günlüğününüzü insanlarla paylaşmak değil de daha çok amatör bir yazar gibi görüyorum blog yazarlarını.
    yorumlara kapatın ama blogunuza ara vermeyin bence. ya da daha iyisi gereksiz insanları önemsememeyi öğrenin derim ben.
    sevgilerle...
    türkan

    YanıtlaSil
  18. deryacım sakın gitme bi yerlere, seni de kuzuyu da çok merak eder, özlerim ben. çok seviyorum blogunu, yaptıklarını, hayatını paylaşmanı, lütfen bizimle kal, sevgiler...

    YanıtlaSil
  19. oldu mu şmdi deryacım biz seni okumayı seviyoruz:(

    YanıtlaSil
  20. Merhaba
    Seni takip etmek yaptıkların inan ilham veriyor bana evde oturup birşeyler üretmeye başladım sayende senin biyerlerde bulup da uğraştığın ve başardığın işler bana da neden olmasn dedirtti. Senin blogunu keşfettiğimden beri hiç ypmadgm el işi örgü dikiş işlerine merak saldım annem bile şaşırıyor nerden öğreniyorsun diye:) seni mutsuz eden insanlara aldırma inadına burada ol. Dimdik ayakta olmalısın. Kendini bilmez insanlar heryerde var çekemeyenler kıskananlar... Biz seni çok seviyoruz. Temiz kalbinle azminle neşenle hep blogunda olmanı istyoruz.

    YanıtlaSil
  21. Ben de bikac kez yaptim actim kapattim ama artik sadece ani olsun diye kiyamiyorum ..emreyle gecen aksa uc yil oncrkki hallerini okuduk beraber cok hulduk iyi ki birakmamisim dedim yoksa unutulucakti hepsi..biraz dinlen ama kiyama bence yads seni rahatlatirsa ozel okuyucua ac sadece

    YanıtlaSil
  22. umarım devam edersiniz o güzel hünerlerinizi sergilemeye ...
    :(((((

    YanıtlaSil
  23. DERYA .... Adınız gibi deryaydınız benim için.Benden küçük olmanıza rağmen çok şeyler öğrendim sizden.Lütfen sizi sevenleri üzmeyin ve yarın yine sizi burada bulayım lütfen.... PERVİN ONGUN

    YanıtlaSil
  24. seni muhakkak hep okurum sık yorum yapmasamda.çok çok severek okurum.bu kez yorum yapmadan duramadımçünkü bu kadar çabuk pes ettiğin için kırılma ama kızdım sana.böyle insanlar günlük hayatımızda da var ve hep var olacaklar.kıskançlıklarından ne yapacağını bilememiş ne isüğü belirsiz kişiler yüzünden sevdiğin ve inandığın şeylerden vazgeçmemelisin.

    YanıtlaSil
  25. Aslinda hayatin kendisi buraya yansimis..Yani cabuk tüketilen hersey sanali da sarmis..Bende bir kac zamandir yazmadim. Ara vermek gercekten iyi geliyor. Dilerim mutlu ve daha büyük bir sevkle geri dönersin. Sahsen geldim,geldin kaygisi yok bende. fazla yorumda yazmiyorum ama okuyorum seni, anliyorum,hak veriyorum.yani yorumlari kendi icimde yapiyorum :) Insan bazen neyi nasil kelimelere dökecegini bilmiyor iste.. Dönüsünü bekliyorum..

    YanıtlaSil
  26. üzüldüm canım,ben 2 yıldır takip ediyordum,çok üzüldüm ;(

    YanıtlaSil
  27. her zaman yorum yapmasamda hergün uğruyorum bloguna.karar senin tabi ama yazmazsan üzülenlerden biriside ben olucam.kısa yada uzun cümleler,az yada çok resim devam etmelisin bence..bahsettiğin karasızlıkları bende çok yaşadım ama önemsemiyorum artık beğendiğim postlara yorum yazıyorum. hergün yazamasamda blogum değerli benim için.inşallah bırakmazsın yazmayı:(

    YanıtlaSil
  28. Baştan sona kadar bloğunuzun tüm yazılarını ve resimlerinizi dahası yaptıklarınızı hayranlıkla okudum ve izledim.
    Fakat bu kadar güzel paylaşımları olan sizin; size olumsuz davranışlar sergileyen insanlar yüzünden yani bir hiç yüzünden bu karar aşamasında olmanıza cidden üzüldüm. Yapmayın. Paylaşmaya devam edin. En azından diğer iyi insanlar için ve en azından bişiler yapmak isteyen bizlere örnek olmak için.
    Sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil
  29. Nedensiz ve niçinsiz sevdim sizi,kendimi buldum yaptıklarınıza hayran hayran baktım.Yapmaya çalıştım yakınlarım sizi biliyor battaniye başlamışsam Derya 'da mı gördün derler.Siz bakmayın birkaç ruh hastasının yazdıklarına son kare olmasın.Sözünüz vardı bol fotoğraflı eski Ankara sokakları postu için...Hep takipteyim....

    YanıtlaSil
  30. Bu yazıyı görmemiş, okumamış kabul ediyorum kendimi Derya:) Bu hissettiklerin her bloggerın başına geliyor, yapılacak bir şey yok. Günlük yaşamında karşılaştığın insanlar bundan farklı değil ki!
    İnsan yani sonuçta, her türlüsü var:)

    YanıtlaSil
  31. Lütfen gitmeyin Derya Hanım :( ben size çok alıştım hergün bakmazsam günüm eksik geçiyor.. yaptıklarınıza bayılarak bakıyorum hergün.. nolur gitmeyin olur mu :((

    Şükriye ARSLAN

    YanıtlaSil
  32. derya lutfen gitme sanki tek yakinim senmissin gibi geliyo bana...gitme lütfen((((

    YanıtlaSil
  33. ilk önce kendin için yaz Derya, hersey güzel, kendini kötü hissettiğinde eski yazılarına bak, nasıl bir ruh haliyle yazıp mutlu oldugunu gör. Seni okumak güzel. Ortak yanlarımız cok, ondan belki de. sevgiler

    YanıtlaSil
  34. iyiki vazgeçmemişsin, devam etmişsin. Birçok bloggerda görüyorum bu tarz serzenişleri. Ben çok beğenerek takip ediyorum....Her zaman yorum yazmasam da.

    YanıtlaSil
  35. Teşekkür ederim herkese...

    YanıtlaSil
  36. Bende bloga devam etmeniz için bişeyler yazmıştım Derya hanım. Çıkmamış yazım çok üzüldüm. Sakın bi yere gitmeyin lütfen

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...