29 Kasım 2012

Güne epeydir ara verdiğim latte keyfimi yaparak başladım. İçtikçe alışkanlık yapıyor sanki, bende alışkanlıkları çok sevmiyorum.  Bu da ayrı bir konu olabilecek bir öncelikte şu ara bende.
Battaniye olarak başlanan bu örgü şimdilerde bir atkı oldu. Başlarken de biliyordum zaten o eski sabır ve azmin bende olmadığını. Bir dönemmiş bitmiş gitmiş, hala dır dır ediyorum ardından o zamanki gibi değilim olamıyorum diye bir de deniyorum hala kendimi. Bugün itibariyle bu anlamda kasmaya son.
Hamarat blog yaftasını kaybedicem diyemiydi acaba bilmiyorum ama bloğuma yazmak istediğim sürece güzellikler, hoş kareler ve hoşbeş edecek bir konu zaten bulurum diyorum iç sesimi yazıya dökmek gerekirse.
Ama eski alışkanlık işte alışkanlığı sevmesemde kurtulmak kolay olmuyor. Bir yere ulaşır mı bilinmez hatta asla taahhüt verilmez. Ama bir gerçek var o da bu kare karelerin insan ruhu üzerindeki rahatlatıcı etkisi. İşte sırf bu yüzden hala bu çanta ve içindeki örgüler var.

9 yorum:

  1. Mmm!! Güzel bir bardakta şahane late!! Heveslendim!!

    YanıtlaSil
  2. Derya' cım, çanta boyasana yine. O konuda da çok başarılısın.

    YanıtlaSil
  3. ben atkıya bayıldım çok güzel olmuş :))) bence bu ara bu tarz atkılar yap hem kısa sürede biter hem elin boş kalmaz, mesela krem renkli falan çok hoş olurdu :))) latteyi ben de seviyorum nescafe de çıkarmış ama cafe crown başka :)

    YanıtlaSil
  4. Siz hep yazın eski yaptıklarınızdan kareler koyun,sizin de birilerini motive ettiğini unutmayın.

    YanıtlaSil
  5. Sabır gene gelir sana hiç merak etme. Senin gibi marifetli insan bırakılır mı hiç:)

    YanıtlaSil
  6. Nice crochet works! Have a fantastic weekend!
    Best regards, PiPa

    YanıtlaSil
  7. bayıldımmm o çantanın deseni ve tabağın deseni tam benliiikk :( nerden aldınız çantayı .. english home tarzı bunlar ordan mı aldınız ?

    YanıtlaSil
  8. Çanta çakma Cath Kidston, Ayvalıktan almıştım :)

    YanıtlaSil
  9. Ne kadar güzel örgülerin var Derya. Hayran kaldım....

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...