13 Ekim 2012

Hamur işine başlayınca kesinlikle devamı geliyor ve bir süre böyle gidiyor, bizim evde olduğu gibi. Ay çöreğini epeydir yapmamıştım yine ara verip özleyene kadar bu son hamurişi.
Geçtiğimiz gün allah bugünümü aratmasın diyeceğim bir kulak ağrısıyla karşılaştım ki çok şükür aynı gün çaresini bulduk ama doktora gidene kadar neremiz ağrıyorsa canımız orada oluyor. Sağlığın değeri büyük şükrediyorum ama var bende birşey sıkılıyorum, bunalıyorum, asabiyim, bazen meşguliyet edindiğim işler kızdırıyor beni oyalaması gerekirken ne biliyim öyle bir haller var işte. Yalnızlığı bir ilaç gibi arıyorum bazen, kendim olmalıyım, etrafta hareketleri sözleri ve gürültüleriyle beni ve benim alanımı tehdit eden, rahatsız eden hiçbirşey olmamalı. Dedimya bende kendi teşhisimi koyamadığım, ne istediğimi bilmediğim haller var üzerimde. Atlatırım elbet bu da geçer, sonra bir yenisi, sonra bir başkası...  üstünü örttüğümüz yok saymaya çalıştığımız duygular yeniden ve daha güçlü bir şekilde çıkıyorlar karşımıza, asla kaybolmuyorlar iyisimi ben şu bunalmışlığımı dibine kadar bir yaşayayım belki bu sefer yüzeyde daha uzun kalırım.

6 yorum:

  1. çok geçmiş olsun, kulak ağrısının çok fena olduğunu duymuştum. ayçörekleri muhteşem görünüyorlar... bence de dönemdir geçer, seni güldüren mutlu eden insanlarla birlikte ol, çok çok iyi geliyor :)

    YanıtlaSil
  2. hayranım senin şu örgü aşkına çayının kahvenin altında bile el emeğini koyuyorsun ya yavaş yavaş işliyo sanki içime.. bu arada çöreklerde nefis görünüyo ellerine sağlık..
    sevgiyle kal..

    YanıtlaSil
  3. örgüler çok güzel olmuş....ellerine sağlık..ay çörekleri çok leziz görünüyor.rana efnan ve kendim için birer tane aldım.sevgiler

    YanıtlaSil
  4. ayşen yörükoğlu15 Ekim 2012 03:28

    derya hanım geçmiş olsun.çörekler de süper görünüyorlar.

    YanıtlaSil
  5. Teşekkür ederim Nihancım ;)

    kız annesi; :) teşekkürler..

    Örgüçantam; Çok teşekkürler..

    Teşekkürler Fatmacım :)

    Ayşencim teşekkürler..

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...