8 Ağustos 2012

Bindik bir alamete gidiyoz kıyamete durumu söz konusudur şu ara derya'nın hayatında. Bastırılmış tüm endişe, korku, telaş, evham türevi ne varsa hepsi suyun üstüne çıkmış, sırayla sirayet etmekte. Aklı selim kalmak, mantıklı olmaya çalışmak, üstesinden gelebilmek kavramlarıysa itinayla çalışılıp ezber ettiklerimden. Neden yeni şeyler, yenilikler uzaktan çok çok güzel gelirken, kapıya dayanınca korkuturlar bir parça ya da ben mi öyleyim. Kendimle epey derinleştirdiğim bu mühim konular üzerine sürekli lagaluga yapmaktayım içten içe.
O yoğun konsantrem yerle bir olmuş durumda, elimi uzattığım hiçbir işten randıman alamıyorum. Kendimi de iyi biliyorum, meşgulse o kafa başka düşünür, eller başka çalışır, ortaya çıkanı da asla beğenmem. Ama meşgul olmaya ihtiyacım var, harekete geçmeksizin bekleme aşaması pek bir zor geçer bende. Neyse ki hayat asla sıkıcı olmuyor bu durumda, bazen inanılmaz verimle yapıp bitirdiğim işlere sonradan kendim de şaşıp kalırken bazen de böyle sanki o işleri yapan ben değilmişim gibi beceriksiz olduğum, neşem ve keyfim tavan yapmışken daha ne olduğunu anlamadan dibe vurmak derken epey adrenalinli geçiyor yani. Uç noktalarda dolanıp duruyorum, hayata, yaşamın normal gidişatına şaşırıyorum tuhaf bir gün bende tuhafım.
Yine bir uyarı yapsam mı diye geçiriyorum içimden, okuyanlardan bir kısım memnun olmuyor niye melankolik yazıyorsun diye, bir kısım beni herşeyimle kabul edip böyle postları da kabul ediyor. Sonra kızıyorum yine kendime başka düşünceleri önemseme sınırını iyi çizememişim demek ki bunu düşündüğüme göre diyerek.
Bugün tüm yeteneksizliğime ve daldan dala konan ruh halime rağmen, yat uyu, otur sıkıntıdan patla yerine resimdeki kalpli yastığı dikmeyi planlıyorum. İçimdeki raydan çıkmış birşeyleri yeniden yola koymak adına. Resim buradan.

9 yorum:

  1. bu tarz sıkıntılar bende olur zaman zaman inşallah kısa sürer
    be nyukarıdaki örgü çantayı çok beğendim sizin el emeğiniz sanırım yapımını paylaşırmısınız
    bende beklerim

    YanıtlaSil
  2. Hepsi zaten güzel ama ben de en çok örgü çantadan alamadım kendimi.
    Örsem mi acaba kendime bir tane? yüreğim dayanır mı bilmiyorum ki???

    YanıtlaSil
  3. Kendini ne iyi tanıyorsun, sıkıntıları da onlara ilacı da biliyorsun:)
    Yerinde olsam içim böyle daraldığında dolap kapaklarını falan açar içinden çıkan el emeklerime bakıp kendimle gurur duyarken herşeyi unuturdum, sonra bir de mutfağa girerdim, o güzel kalem sarmalardan sarardım, e onları yerken de hiiç bişey düşünmezdim:)
    Ben senin her yazını okurum, melankolik olsan da olmasan da. Yenilikler güzellikler getirir inşallah.

    YanıtlaSil
  4. gezdim gördüm; teşekkürler inşallah, o çantayı epey önce ördüm o zamanlar yapılış aşaması resimlemedim ama çok iyi bir adres biliyorum bende oradan yaptım zaten buradan bakabilirsiniz; http://attic24.typepad.com/weblog/crochet-bag.html

    Nihan; Örün, beğendiniz madem bence kesinlikle örün, yapılış ile ilgili detay isterseniz; http://attic24.typepad.com/weblog/crochet-bag.html

    kitana; Deneyeceğim söylediklerini :) iyiki sen ve senin gibi arkadaşlarım var olmasaydı burası birşeyler yazmaya değer biryer olmazdı zaten. Teşekkürler ;)

    YanıtlaSil
  5. tek sen değilsin canım bu duyguları taşıyan...

    YanıtlaSil
  6. Melankoli de hayatin bi parcasi, siz yazmadiginiz da yada diger insanlar yazmiyor diye her sey dort dortluk olmuyor. Burasi sizin blogunuz ne yazip yazmiyacaginiza siz karar verirsiniz, birde bunlari dusunup strese girmeyin lutfen. Ayrica ben kendi adima sizin tum yazilarinizi begeniyorum.
    Guzel gunler ve sevgiler..

    Selin

    YanıtlaSil
  7. canım benim biz her şeyimizle varız bu hayatta .tabi ki birbirimizi de her şeyimizle kabul edeceğiz.hadi bana misafir olun.birlikte atalım tüm sıkıntılarını sevgiler.çınarı öpüyorum....

    YanıtlaSil
  8. Kendin için yaz çünkü sen yazdığın için takip ediyoruz, insanın kelimeleri de kendi gibi oluyor, yani normalde de seni tanısam,oturup kahve içerken içini döktüğün için sana kızmazdım.Bu yüzden buraya yazdıklarında bizimle paylaşmak istediklerin kabul edip öyle okuyorum.Sen, neyi ne kadar paylaşmak istersen o kadarına varım :)

    YanıtlaSil
  9. asosh: :)

    selin; Çok teşekkürler :)

    Fatmacım, sağolasın, iyi varsınız :)

    asortik krep; ne güzel bu düşüncede yorumlar çoğalınca insan kendini daha iyi hissediyor ve kesinlikle burada bir takım şeyleri yazmaya yada paylaşmaya da değer kılıyorsunuz, teşekkür ederim :)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...