11 Ağustos 2012

Blogları gezerken gözüme kestirdiğim pek çok iştah açıcı tatlı vardı ama tembellik tavan yapmışken bende  çaresiz kedi dili bisküviden tiramisuya dönüşüverdi benim tatlı. Kedi dili bisküvinin üzerinde ki eser miktarda soya lesitin içerir ibaresini okuduğum an itibariyle de bu kendisiyle son buluşmamız oldu.

Çınar'ın deyimiyle şakşın (şaşkın) anne hala kendine bir plan program yapamamış halde. Çok bilinçli ilerlemese de süreç bir şekilde gidiyor işte. Yeniliklerin tuhaf ürpertisi ile değişecek pek çok şeyin garip heyecanı arasında kalmış gidiyoruz. Günlerdir bir türlü sıra gelmeyen lattemi nihayet bu akşam yudumlarken içimdeki yegane derin üzüntü olan okul meselesine deyinmeden edemiyorum. Görünen o ki kuzu kuzu okul yolunu tutacağız, rapor olayı epey yokuşa sürülen, gidemez raporu alması gerekirken bile, doktorların ileride başımıza ne gibi dertler açar bu rapor gibi endişeleri yüzünden verilmeyen bir keşmekeş halini almış aldığım duyumlara göre. Bu durumda gafil avlanmış hissediyor zorla ve illaki göndermek durumunda bırakılıyor veya günde 15 tl ödemek koşuluyla yavruyu göndermemeyi göze almak durumunda kalıyoruz. Damdan düşer gibi hiç bir alt yapı ve ön hazırlık olmaksızın önümüze getirilip dayatılan bu durumdan iliklerime kadar nefret edip tüm şiddet ve hiddetimle kınıyor, her aklıma geldiğinde topunun kulaklarını çınlatıyorum.

Sakin kalmak, hayata adapte olabilmek için çabalayaduralım zaman geçip gidiyor. Hayırlısını dilemek ve berbat sonuçları olmamasını umarak o günü bekliyorum korkuyla. Her haftasonu olduğu üzere P&G reklamındaki  anneler edasıyla tutuyoruz kursumuzun yolunu. İnsan orda oturup kuzuyu izlerken ister istemez bir takım hayaller geçiriyor aklından. Önümüzdeki günler derya'yı bir sürü iş bekler. Mutlu haftasonları...