2 Mart 2012

Kendime bir-iki hedef belirledim sanki, umarım devam ederim. Bugünlerde kendime çok gülüyorum, hemde mimiklerimle, o ne demek derseniz, ben gülümsüyormuşum ama öylesine geçiştirme olarak, bugünlerde yüzümdeki tüm mimiklerle gülümsemeye çalışıyorum mesela. Kendime de gülüyorum çünkü en olağan ve basit şeyleri bile yeniden öğrenir gibiyim. Çınar bana birşey sorduğunda es kaza "hıhı" gibi bir cevap verirsem çok kızar bana, ne biçim cevap veriyorsun anne diye, sonra sonra bende lambaları yaktı kuzumun bu tepkisi, ne biçim yaşıyorsun dedim kendime, gülümsesene, kuzunun yeni doğduğu günlerde ağzım kulaklarımdaymış resmen o günlere dair hangi resme baksam kendimi hem güzel hem enerji dolu pozitif görüyorum, o günlerle bugünü karşılaştırırsam arada dağlar var.
Gülümseyişimle arama hayat girdi malesef. Bende giderek yüzüme yerleşmiş asık ve çatık kaş modelini silip atmaya çalışıyorum. Canımı sıkan herşey ve herkesin canı cehenneme diyorum.


Bir şeyler çıkacak ortaya hissediyorum. Bir araya gelen kumaşlar, ipler falan derken yakında "birşey yapamıyorum" nidalarından sonra nihayet bunları yaptım postuyla görüşmek üzere...

14 yorum:

  1. Kış miskinliği o geçecek, hepimiz aynı değilmiyiz şu dönemde, şahsen ben aynı bu haleti ruhiye içerisindeyim. Ama az kaldı bahar geldi işte, kıpırdanmalar başladı.

    YanıtlaSil
  2. İşte budur..Seni okuyunca birkaç sene önceki hallerim geliyor gözümün önüne.Güzellikleri görmek iyi fikir.Böyle devam :)

    YanıtlaSil
  3. o postu yazmana az kaldı, biliyorum.

    YanıtlaSil
  4. ha şöyle tatlım benim...anneciğinin yüzünde güller açtırdığı için çınar'ı da öpüyorum en koskocamanından...
    bu arada ben de blog arkadaşlığının verdiği cesaretle bi farkındalığıma dikkat çekebilir miyim?
    çekiyoruuuum. :)
    yazılarında hiç (gülücük simgesi) :) yok...
    gülümsemeyi unuttuğun her halinle belli..
    oysa gülmek de, gülümsemek de insanı nasıl sağaltıyor!

    bol kahkahalı bir gelecek dileğimle... sevgiler. :)

    YanıtlaSil
  5. inşallah canım.bekliyorum yeni uğraşlarını.
    gülümsemeye çalıştıkça herşey daha güzel gelecek ve daha çok mutlu olacaksın.:)) hep mutlu olman dileğiyle.

    YanıtlaSil
  6. Bunun firtina öncesi sessizligi oldugunu düsünüyorum...cikacak ortaya güzellikler yine...sancisiz dogum olmuyor degil mi ama ...kalbinle gülümsemen dilegiyle...

    YanıtlaSil
  7. kesinlikle geçici bir dönem, hepimizin oluyor böyle geçişleri... gülmek pozitif düşünmek de geliştirilebilir belki, iyi ki kuzular var, sebepsiz gülümsemelerimizin en güzel en anlamlı nedenleri :))

    YanıtlaSil
  8. Geçmiş olsun Deryacığım, Çınar daha iyidir umarım.Dergi sepetini çok sevdim.Gülmek konusunda ise hepimiz o hale geldik.Sadece haberler bile yetiyor.Biz yine de çocuklarımız için iyimser olmak zorundayız.Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
  9. Bu Anna dergilerinden annemde de vardı, sonra bana verdi.
    Ben de yıllar önce bir kitapçıdan buldum eski sayıları tamamladım. Çok güzel dergiler...
    Sıkıntılar bitsin artık gelsin güzel işler diyelim:)

    YanıtlaSil
  10. Gülen yüzünüz solmasın hiç.Sizin bu zevkli örgüleriniz de beni gülümsetiyor hep.sevgiler...

    YanıtlaSil
  11. Harikalar atölyesi; Hadi inşallah :)

    modabahar; Bardağın dolu tarafı :)

    ruşen; Çok teşekkürler :)

    zeyzey; Çok teşekkürler, böyle dileğe min derim :)

    arzu; Çok teşekkürler size de amin demeliyim :)

    anne kaleminden; Evet, Nihancım keisnlikle :)

    Nazan; Evet, iyi ki varlar Nazancım :)

    Semi; Ben seyyar bir tezgahta bulup almıştım sonra birdaha izine rastlamadım, çok seviyorum bu dergileri bende, evet diliyorum tüm kalbimle :)

    jale; Teşekkürler, amin..

    YanıtlaSil
  12. Valla canım senin eve bayılıyorum ne kadar şirin ve eğlenceli, yastıklar, örtüler, böyle renkli sandalyeler kavanozlar. Ayy bakarken bile burdan içim açılıyor kim bilir orada yaşasam nasıl olurdum.Ne güzel valla maşallah size. Böyle devam renkler güzeldir her zaman inşallah benim de böyle rengarenk sevimli mutlu bir evim olur ilerideee:):):)

    YanıtlaSil
  13. İnanırmısın bugün bunu bende düşündüm. Oğluşum küçükken çok neşeliydim. Şimdi ise sanki gitgide az gülen birisi oluyorum. Halbuki ben somurtkanlığı ve somurtkanları hiç sevmem. Böyle gidersem kendimi de sevmeyecem :(( Ama seninde dediğin gibi toparlanma zamanı,neresinden dönsek kar dimi ama. Heheeeyyyt yaşasın gülümseme yaşasın yaşamak,mutlu yaşamak.

    YanıtlaSil
  14. Tuğbacım, çok teşekkürler, seninde hayalindeki gibi bir evin olsun inşallah :)

    margazit; Farketmeden öyle oluyoruz galiba, şartlar, koşullar, insanlar hepsinin payı var, ama hayatımız değerli, sahip çıkmalıyız değil mi :)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...