28 Şubat 2012

Baharı beklerken yine kar altındayız, yok artık şikayet etmek istemiyorum. Hatta oflaya puflaya evden izlemek yerine Çınar biraz öksürüyor olsada çıktık dışarıya. Eve kapandıkça stresimiz artıyor, biraz eğlenelim istedim. Karda oynadı, beni kartopuna tuttu, bana ise kırt kırt karda yürümek bile iyi geldi.
Bugün tembellik edesim vardı sabah programını izledim, her gün sıkılıyorum izleyemiyorum, artık hayatımda rutine binen ne varsa inanılmaz sıkıcı geliyor bana, ama bugün iyi ki izlemişim, aslında gözümüzde büyüttüğümüz pek çok şeyi sadece kendimizin büyüttüğünü ve aşılmaz hale getirdiğimizi gösterdi. En çok da şu söz yakaladı beni "Bir gözü geçmişte olup bugüne şaşı bakanlar" diye, nasılda bana uygun geldi. Geçmişte bana yapılmış yanlışlar, haksızlıklar ve hazmedemediklerim bunların doğrultusunda başlayan kaygı ve korkular ve bugünüme şaşı bakma hallerim.
Birkaç zamandır karamsar ve şikayetkar yazılarıma rağmen yorumlarıyla yalnız bırakmayıp bana katlanan herkese teşekkür ederim. Evde olsa da bir zamanlar çalışmış onun özgürlüğünü, bazı zorluklarına rağmen çalışıyor olmanın tadını almış birinin, artık tamamen evde olmaya alışmanın eşiğinde yaşadığı son çırpınışlarla, her insan gibi hayatında keşke hiç yaşanmasalar dediği zor zamanlar bu hallere rağmen devam etmeye çalıştığım zamanlar ve onların yansımaları. Ara da bir umutsuzluk ve kararmış yazılar var burada ve zaman zaman olacak da.
Elişim de olmadığı için kitaplarıma göz attım sıkıldıkça. İnsan kendini sürekli okuyarak aslında bildiği ama unuttuklarını hatırlatıp yinelemeli, onu anladım.
Bu motifler sonu bir yere varmayan ama örgü delisi benin her postta eklemek gereği duyduğum bir renk ve sadece fotoğraf. Ruh halimin yeni projelere izin verdiği zaman hevesle başlayacağım ama şimdilik dekor amaçlı :)

8 yorum:

  1. Kar manzarası çok güzel görünüyor, size iyi eğlenceler.

    YanıtlaSil
  2. Yazdığın şeyleri yaşadım. Tekrar içime dönüp ve sonra yansıttıklarıma dönüp, yaa arasıra olur, geçer dedim herkese kendim inanmasam da. Ama geçti. Şimdi, kırk yaş olgunluğuyla (öyle hanımhanım, ağırbaşlı sanma da ) sahtekârlıklara, geride kalanlara, boşluklara ve daha pek çok olumsuzluğa farklı bir gözle bakmaya başladım. Senin bu hissettiklerin olgunlaşma sancıları. Senin limanın üretmek. Şu sıralar canın istemiyorsa da sıkma canını, bunlar biriktirme anlarıdır. Yeniden dirileceksin ve bu sefer farklı şeylerle varolacaksın. Kumaş boyası alacaksın sanırım, alana kadar neler çizeceksin, kağıt üzerinde onları tasarlayabilirsin ;)

    YanıtlaSil
  3. Bende karamsarım bugünlerde.Karamsar ve sıkkın..Havalardan hep.Keşke hemen bahar gelse...

    YanıtlaSil
  4. Sizin duygularınızı kendime yakın buluyorum, yani ben de şaşıyım.
    Bu motiften kızıma yelek örmüştüm,ama farklı renklerden ebruli yapıp ördüm, fikir verir belki diye yazdım:)

    YanıtlaSil
  5. kar kolay kolay gidecek gibi değil o yüzden kendini çok bunaltıp işlerini erteleme sen ne kadar aksini düşüanüp evde napıyorum desende harika işler yapıyorsun ve harika bir annesin en önemlisi de bu öpüyorum canım :)

    YanıtlaSil
  6. herbalife; Teşekürler

    Proje çantası; Beklediğim cevapları aldım sanki, teşekkürler, çizim hiç yapmadığım bir konu, bu konuda biraz kopyacıyımdır :) ben desen bulur beğenir sonra ondan yaparım genelde :)

    sihirli günce; Keşke..

    Elif'in terazisi; Teşekkürler :)

    Back to Black; Sağol Pınarcım bende öperim seni ;)

    YanıtlaSil
  7. yazıp yazmamak arasında çok gidip geldim... başladım, devamı gelecek sanırım...
    insanlarının çoğunu bencil, acımasız, ukala ve insani değerlerden çok uzak bulduğum,medeniyet adına çok şeyden mahrum bir ilçeye tıkılmış beş yıllık bir yaşamım var şu anda...elimden geldiğince iyi yönlerini görmeye ve o sevmediğim güruhun çirkinliklerini gözardı etmeye çalışıyorum... bununla birlikte burada kendimi çok yalnız ve hatta kimsesiz hissettiğim anlar öyle çok ki... geçmişime dönüp baktığımda beni acıtan da öyle yaram olmuş ki... hayatımda olmasını hiç istemediğim ama olmak zorunda olan insanlar o kadar çok ki... ve beni zaman zaman alteden sağlık problemlerim... bazen kafama balyoz yemiş gibi oluyorum... en kötüsü de tam kalkmaya çalışırken o bakyozun bi daha bi daha inmesi... buna rağmen hayat güzel! ve mutluluk avcumuza konmuyor, onu arayıp bulmak ve çoğu zaman tutar gibi yapmak gerekiyor...sanırım anlamışsındır deryacım... o zaman şaşı olmaya da zaman bulamıyor insan. :)
    an'ı yaşamak en güzeli!

    YanıtlaSil
  8. Ruşen hanımcım aslında yazdıklarınızı okuyunca tahminimden daha fazlayız aynı sıkıntıları yaşayanlar olarak dedim, tabiki anlıyorum sizi herkes birşekilde tutunmaya çalışıyor, zaman zaman dile getirme gereği duyuyoruz çünkü o bile bir nebze rahatlatıyor insanı, tek gerçek "an" ve onu yaşamak :)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...