2 Şubat 2012

Birkaç gün uzak kaldık blogdan. İyileşmeye çalışıyoruz, hergün ilerleme kaydediliyor sabretmek gerek aslında. Kare örtüden sonra elime birşey alamamış, kitabımla kafamı dağıtmaya çalışmıştım. Şu günlerde vakit buldukça kısa kısa da olsa bir iki sıra örerek rahatlıyorum. Örgü bana hep iyi gelirdi ama bu derece ilaç olacağı aklıma gelmezdi, hala şaşırıyorum gerçi.
Yine yazılası, söylenesi o kadar çok şey var ki. İnsan kendi derdinin yanında birde aslında olmaması gerekli pekçok şeyle de mücadele etmek zorunda kalıyor. Hayat tuhaf, bu tuhaflıklar içinde kendi hayatına ve yaşamak istediğin şekline sahip çıkabilmek ve istediğin gibi bir yol çizmekse neredeyse imkansız oluyor bazen. Şu ara fazla vaktim olmadığı ve açıkcası zaten sıkılmış canımı daha fazla sıkmamak adına es geçmeyi tercih ediyorum ama içim dolu.
Yirmidört saatimiz günün çoğunluğu çizgi film, kısa kısa boyama aktivitesi yemek molaları ve tabiki uyku ile geçiyor. Hepsinde eşlik ediyorum bende, sırt sırtayız yine.
Geçtiğimiz haftalarda hayatımda bir ilk yapıp ilk defa kendisine dokunup denemeden bir alışveriş yapmıştım ve çok memnun kaldım. Unutmadan ekleyeyim ve benim gibi denememiş olanlar, tereddüt edenler varsa diye yazmak istedim. Gelenler beni fazlasıyla memnun ve mutlu etti.