14 Aralık 2011

Ulus'ta her gördüğümde hoşuma giden bana tebessüm ettiren bir sokak adı, aslında adı kadar güzel değil sokağın kendisi, hatta ben resimleyene kadar önüne birde park yasaktır levası dikilmiş ki kocaman, ancak benim gibi önceden bilen biri arkasındaki tabelaya dikkat edebilir.
Sıcak Aralık günlerini değerlendiriyoruz. Yine elişinde tıkandığım, yapsam bitecek, yeni işler çıkacak herşeye elimin gitmediği günler. Ne yapalım bizde gezip tozuyor, kendimizi sokağa atıyoruz. Bu ev de ilgimi çeken mekanlardandır Ulus'ta, gelir gider çekerim resmini, olurya birşey olursa hafızama kazımak ister gibi bu halini, buradaydı diye hatırlamak ister gibi. Dün de böyle bir evde yaşamayı, burada yaşayanları düşündüm, keşke çıksa biri ben bu sokaktan geçerken, anlatıverse bu evle ve daha birçok böyle eski evle ilgili hikayeleri. Yıkılmasından korkmasam dalıvericem birgün içeri ama hepsi emaneten duruyorlar sanki. Ne yapacaksın o harabede derseniz, bende bilmiyorum ama içinde olmak, camından dışarı bakmak belki şu an yapamadığım için inanılmaz derecede cezbedici ve merak uyandırıcı birşey benim için. Neden her Ulus gezisinde böyle mistik bir havaya bürünüp, buralarda yaşamak gibi eğilimlerim oluyor bende bilmiyorum. Sizin içinde hayat karmaşık mı?