Bugün ilk defa bir düşüncenin peşinde, uykusuz kaldım. Ertesi gün doğuma gideceğimi bilmek yapılacak planlı sezeryan bile uykumu kaçıramamıştı benim. Kendimin bile benden kaçtığı günlerdeyim. Üzerime sinmiş bir melankoli var. Acılı arabesk şarkılar tadındayım sanki, onaramadığım kırgınlıklar, geriye değil ileriye bak uyarılarına rağmen ısrarla takılı kaldığım yerler. Geldi, geçti diye süngeri çekemediğim nice yaşanmışlıklar, hepsi atakta ben ise paniklerdeyim bugün. Duygusal olmak da ne menem şeymiş, nefret ediyorum dediğim şeylerden ayrılmak bile zor geliyor şimdi bana.
Allah yardımcın olsun.İyi haberlerini en kısa zamanda alırız canım.
YanıtlaSilannelik hormonları hazırola geçmiş.normaaal.hayırlı doğumlar diliyorum.yeni bebek yeni hayat yeni heyecan.ne güzel.
YanıtlaSilblogunuzu uzun süredir takip ediyorum. size tavsiyem, 3 kişilik ailenizde bir huzursuzluk yoksa boşverin. düşün düşün hiçbirşeyi düzeltememek insanı daha çok yıpratıyor.
YanıtlaSilsevgiyle,
Çılgın Mevdoş; Çok da geç kalmadım sanırım :)
YanıtlaSilsitare; Çok teşekkürler ama bir yanlış anlama oldu sanırım.
ayşen; Teşekkür ederim.Gerçekten çok haklısınız.
pardon ya pek angutça bi yorum yapmışım.bi kez daha okuyunca dank etti:)))sıcaktan herhal:)
YanıtlaSilSitare ; Hiç takılma, olabilir :)
YanıtlaSil