30 Mayıs 2011

Örgüler, kumaşlar, işler, gezmeler derken bu günlük yaşamın dışında, kendimle başbaşa kalabildiğim anlarda içimden gelen sesi dinlediğimde kızıyorum çoğu zaman kendime. Neden hayatı daha ciddiye alamıyorum diye. Bazen renklerini uyduramadım diye bir örgüye sıkılmak, kimi zaman insanların gereksiz yere canımı sıkıp, günlerce süren ve beynimi meşgul eden stresler yaşamak. En çok da kendime söz geçiremeyişime kızıyorum. Hayatım değerli, her günüm, her saatim. Neden sahip çıkamıyorum da tüm kapıları açıp davet ediyorum bunca gereksiz şeyi. Oysa hep bir köşede saklıyorum o düşünceyi. An'ı yaşa diye. Ne dakikamı ne de saatimi ne de günlerini boşuna harca diyorum kendime. Hayat kısa, ne zaman sona ereceği ise bir süpriz, o halde daha neyi bekliyorsun. Bırak olan olduğu kadar, olsun. Kendini üzmek veya yormak için nedenler arama daha fazla. Bunca zaman seni gizleyen, üzerine yapıştırılmış, gereksiz etiketlerden tek tek sıyrıl. Kendin ol. Kimse beğensin ya da mutlu olsun diye kendinden ödün verme. Bu hayat senin ve onu kontrol edebildiğin ölçüde kendince yaşa. Ve şunları da unutma;

hayır demeyi öğren,
herkezle iyi geçineceğim diye gereksiz fedakarlıklardan vazgeç,
kendini daha çok sev,
başkaları adına düşünmeyi bırak,
başkaları beğenmese de kendi doğrularını yaşa,
insanlara içinden geldiği gibi davran....

diyen liste uzayıp gidiyor daha. Sıyrılmak gerek artık, ufak tefek konulara ve gereksiz ayrıntılara takılı kalmamak. Geç kaldım demeden, geçmişte yapamadım demeden, başlayan her yeni günle, uyandığımız her sabahta yeniden. İyi haftalar..

7 yorum:

  1. sabah sabah iyi gelodi bu yazı bana.ben de benzer duygular içerisindeydim.anı yaşamak lazım.ama hep içinde bulunduğumuz durumu hep en kötüsü gibi görüyoruz.kendimizi gereğinden çok üzüyoruz.insanoğlu böyle işte.
    bu arada alakasız olacak ama ben sana söyledeğim yünü buldum.bakmana gerek kalmadı ama yine de teşekkürler:)

    YanıtlaSil
  2. ebrulikedi; İnşallah öğrenmem gerekenleri öğrenirsem daha mutlu ve gereksiz şeylere takılmayan biri olacağım, öyle umuyorum.
    İpe gelince kendime de ip alışverişi yapıcaktım ama henüz çıkamamıştım, sizin dediğinizi de not etmiştim cüzdanıma, bulduğunuza sevindim, ola ki yine ihtiyaç olursa çekinmeden söyleyebilirsiniz. :)

    YanıtlaSil
  3. yapmaya çalışıyorum ama ne ölçüde bilemiyorum o küçük eli yerim ne şeker

    YanıtlaSil
  4. Sevgili Derya Kuzusu, yıllar önceydi 2004 yılının kasım ayı, bir ameliyathane kapısında 6,5 saat kadayıfımın iyi haberini almak için beklediğimde işte o gün miladım oldu, dünya yansa bebelerim sağsa ve sağlıklı ise deler geçer demiştim, çok şey geldi geçti bazen unutup an ı yaşamayı yine savruluyorum ama genelde hep diyorum ki şükür sağlığımıza....sevgiler.

    YanıtlaSil
  5. şu sonda yazılanlar çok iyi geldi..teşekkürler..:)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...