19 Nisan 2011

Araya giren Pirinçhan çantaları yüzünden biraz gecikmeli de olsa beyaz hediye yastıklarımı nihayet bitirdim. Gerçi sahibine ne zaman ulaşacak bilmiyorum ama ben hazırladım ya artık içim rahat ve mutluyum.

8 yorum:

  1. Seni örerken görmek isterdim. Motor filan olmalı elinde:)) Bu ne beceriklilik. Maşallah diyorum. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim Nedret abla, elim çabuktur, telaşlı ve başladığı şeyi bitirme odaklı biriyim. Huyumu sevmiyorum ama biten işlerde iyi oluyor :)

    YanıtlaSil
  3. Deryaaaaaaa;
    ayy çok güzel olmuş ama yaa valla nasıl da pamuk gibiiii..çok beğendim ben. gerçekten süper hızlısın speddy gonzales gibisin:):)valla ellerine emeğine gönlüne sağlık canım benim..bu benimki dimi:)ayy keşke hemen ulaşsa bana yaa..ama biraz daha beklemek gerekecek sanırım.ankaraya gelince elden alırım inşallaaaaaah:):)olmadı bi yolunu buluruz.şu anda da ofiste annemin diktiği yastığa dayıyorum sırtımı:)çok öptüm kocaman. tekrar teşekkürler:)

    YanıtlaSil
  4. Bunlar senin yastıkların Tuğbacım, güle güle kullan. Sırtını her yasladığında beni hatırla demeyeceğim :) her yaslandığında rahat et :)ve iyi günlerde kullan.
    Bende biran öne sana ulaştırmayı çok istiyorum, ama inşallah elden verebilirim hemde görüşmüş oluruz. Çok öpüyorum..

    YanıtlaSil
  5. eline sağlık.yine çok güzel olmuş.tuğba iyi günlerde kullansın.
    kuşlu kumaşa da bayıldım.çok ciciymiş:)

    YanıtlaSil
  6. Teşekkür ederim. Kuşlu kumaş kesinlikle benim de favorim :)

    YanıtlaSil
  7. Deryacığım sana birşey sorabilir miyim?arkasına kumaşı nasıl dikiyorsun.belki saçma bir soru oldu ama dikiş bilgim çok fazla olmadığı için soruyorum.arkasını elimle de dikebilir miyim?

    YanıtlaSil
  8. Ebrcum tabiki dikebilirsin, bende öyle yapıyorum sonra kenarlarını tığlayıp sağlamlaştırıyorum, kolay gelsin :)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...