Biraz izledik, biraz besledik. Neyse keyfimiz bozulmadı. Sıkı da giyinmişiz, soğuğu da hissetmeyince dolaşmaya devam ettik.
Tunalı'dan sapıp Kocatepe'ye oradan da Kızılay'a geçtik. Haftasonları Kızılay'ı seviyorum, aslında her daim kalabalık ama sanki daha bir başka oluyor tatil günleri.
Yer yer böyle kar yığınlarıyla karşılaşıp şaşırdık. Okuduğumu yanlış hatırlamıyorsam 1975 yılından beri yağan en çok karmış bu yılki. Üst geçitlerde de şaşırmaya değer miktarda karlar vardı. Mithatpaşa'da yürürken bir taraftan da azıcık yüzünü gösteren güneşle çatılarda birikenler eriyip tepemize birden bire inebilir diye çatıları kollayarak yürüdük. Yüksel Caddesinde mısır molası verdik. Oturup etrafımızdan geçen kalabalığı, insanları izledik.
Selanik Caddesinde ki Akman Bozacısını çok severim. Nostaljik gelir bana. Uğramadan geçmeyelim dedik. Çocukluğumda sokaktan gelen bozaaa sesleri ile boza benim için gizemli bir içecek iken, ilk denememde pek de beğenmemiştim. Zamanla değişen damak tatlarımdan biri daha olarak şimdilerde en sevdiğim içeceklerden birisi oldu.
canım valla yine harika bir gün geçirmişsiniz..ankara karlıyken de bir başka.özledim ben de çok. hele akman bozacısı dedin ya nasıl da canım istedi. ben de çok severim orayı.ayrıca kolyen de süpermiş güle güle tak..öpüyorum kocaman..
YanıtlaSilTuğbacım bu sefer Ankara'ya gelişinde de Akman Bozacısında buluşuruz olmaz mı? :) Kızılaydaki de güzel Ulusta da var, hangisini istersen artık. Sevgiler... :)
YanıtlaSilBen bu yazıya kesin yorum yazmışımdır diye düşünüyordum ama atlamışım.
YanıtlaSilİçim gitti, Ankara'ya çok gelmek istiyorum ama kısmet diyorum :)
Birde ana-oğul kale gezilerinize hastayım.Seni okurken hep geçmiş günler aklıma geliyor...
Lütfen tadını çıkar.Çabuk büyüyorlar.Çok sinirlendiğinde de bu dediklerimi aklından geçir lütfen.
Asortik krep; Buyurun gelin ne güzel olur, bekleriz Ankara'ya :) Haklısınız şu hali bile şaşırtıyor beni minicik bebekti kucakta şimdi yanımda arkadaş zaman su gibi, ben yalnız olmanın ve kuzuyla kısa kısa da olsa mola veremememizin sonuçlarını yaşıyoruz bazen.
YanıtlaSil