Güneşli gün.


Sabah kalktığımızda güneş az da olsa parlıyorsa kuzumun ilk sözü "anne dışayı çıkayıp bi doyaşıp geyelimmi?" olur istisnasız. Anasının oğlu derim içimden, derhal kahvaltı yapılır, hazırlanılıp çıkarız. Bebeklerin göbekleri düşünce onları iyi okullar okusun falan diye üniversitelerin bahçelerine gömülür ya, artık benimkini ne yaptıysa rahmetli anacağım sokağa mı attılar nedir, seviyorum gezmeyi, dolaşmayı. Belki de o yüzden meslek lisesine gidip onunla sonlandırdım eğitim hayatımı. Neyse kuzumun göbüşü hala bekliyor, Odtü'nün bahçesine gömeceğiz onunkini. Bugünde sabah ki güneşle çıktık dışarı, parkta bütün oyuncaklar ıslak tabiki, neyse pek dert etmedik, kuruladığımız salıncakla yetinip, etrafta keşif oyunu yaptık. Şöyle bir dolaştık kuzumun deyimiyle, ikimize de iyi geldi.

2 yorum:

  1. maşllah kuzuna.ne güzemiş hava gerçekten tam gezilecek havaymış sizde es geçmemişsiniz.yaz gelsede eve girmesek ne güzel çocuklar içinde iyi oluyor.sizinki pek eğlemiş bu arada
    sevgiler

    YanıtlaSil
  2. sezobigo; Orada olup da eğlenmeyen çocuk var mıdır, sokak olsun, park olsun yetiyor onlara.

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...