27 Ocak 2011


Bugün Kızılaydaydık, sözkonusu bir oyuncak ise kar demeden kış demeden yollara düşeriz. Erken çıkınca evden, öğleye doğru açılan dükkanlardan biriymiş ki oyuncakçı henüz açmamış dükkanı, bir yarım saat oylandık ama birde bana sorun sanki saatler sürdü. Bu arada kendi işlerimi halletmeme de imkan vermiyor, kabus gibiydi, neyse aldık da derin bir of çekti, karnında uçuşan kelebekler dağıldı. Benim oğlum bir oyuncak diye tutturur birde çiçek, gerçi hoşuma da gitmiyor değil.
Eve döndükten sonra birkaç oyalanma işi çıkarmaya çalıştım ortaya, yok olmadı. Bugün o günümde değilmişim demek ki.

Şöyle bir elden geçti malzemelerim, kurcalandı tüm kutular, sepetler. Oyuncaklarını özlemiş çocuk gibi, sonra birkaç model çıkarıp yerimi kuzuya devrettim.


Burada annecim seni çok seviyorum yazıyormuş, birde kalp sevdiğim için kalpler de çizmiş kuzum.

2 yorum:

  1. öptüm o dolma ellerden...

    YanıtlaSil
  2. dügmeleri gördüm bir yeni el isi fikiri vermek istedim size artik dügmeli yazmalar yada havlu kenarlari cikdi dügmeleri doldurup sekil veriliyor :) ama 4 delikli olmasi lazim ... bi degim dedim

    sevgiler

    bohcaci

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...