7 Eylül 2010-2

Hazırladığım son siparişimden sonra nihayet örgümle buluştuk. Melankolik haller var şu ara üzerimde, içimde önüne geçemediğim bir yerlere gitme, uzaklaşma istekleri giderek artıyor. Neresi olduğu farketmez, giderken yanımda benimle gelecek herşeye rağmen, öyle bir kaçasım var.

Bilmem kaçıncı kezdir izliyorum bilmiyorum ama Yeditepe İstanbul dizisini ilk izleyişim gibi keyifle izliyorum hala. Hafta içi sabahlarını neşeli kılan, kısa sürsede mutlu eden bir ayrıntısı.

Bayrama da az kaldı, baklava böreklerin açıldığı yoğun hazırlıkların yapıldığı bir ev değil bizimki henüz, biz daha çok çukulata ve kolonyamızı hazırlıyoruz, evde olduğumuz zamanlarda gelen misafirlerimize, böyle günlerde daha çok büyüklerde geçiyor vaktimiz. Hep aynı söylem vardır, bayram eski bayram değil diye. Benim için son dört yıldır kuzumun aramıza katılmasıyla birazcık hareketlendi ve heycanlandı, ona aldığımız ciciler ve gezdirdiğimiz yerler adına, yoksa eğer en yakınların, özellikle anacağınla babacığın yoksa pekde farklı değil diğer günlerden.
Camlar silindi, tüller yıkandı, ev dipköşe temizlendi, hazır ve nazır bekliyoruz bayramı.