Gülümse kaderine

Bu hafta bahçede bir konuğumuz vardı, bende en az çocuklar kadar ilgi ve merakla izledim kaplumbağayı. Çok ürkekti, mümkün olduğunca korkutmadan merakımızı gidermeye çalıştık.

Yaz demedim, bunaltıcı demedim, şu ara bizi bunaltan ve daraltan ne varsa hepsine karşı aldım elime tığımı. Rehabilite olayım derken bir çırpıda bu sıcakta bitireceğim galiba battaniyemi.

Bir son gibi görünsede bizce bir başlangıç olacak, dürüstlük ve canla başla çalışma bir kez daha mağlup; komplolar, yalakalık ve ikiyüzlülük ise yine galip geldi. Dünya da adalet olduğuna inansam ki inanmıyorum belki biraz içim rahat olurdu. Bildiğim tek şey, yalanın ve yapmacıklığın er geç ortaya çıktığıdır. Dilerim çok beklemeyiz. İnsanlar egolarını tatmin etmek, kendi eksikliklerini örtmek ve sakladıkları yetersizliklerinin ortaya çıkmasını engellemek için kendinden daha iyi olanı harcıyor, harcatıyorlar, emeğini ve gayretini görmezden gelebiliyorlar. Birde bu insan kılığında gezenlerin yazmaya çalıştıkları oyunda rol alanlar ve bunu gerçek sananlar var, bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılar, ama bu yılan elbet başını ezecek insanlara da rastlayacaktır, her zaman kandıramazlar.