Pes ediyorum, ben elimde birşeyler yapmadan edemiyorum, belkide örgü ve elişi bağımlısı olmuşumdur itiraf ediyorum, tek bildiğim iyi geldiği. Ah birde vaktim olarak yapabilsem, şöyle çayımı kahvemi yudumlayarak, laflayarak ama nerdee. Ne zaman elişimi alıp otursam koltuğa kuzu anında " anne tişş" (çiş) veya "anne amamama (mama) amma (elma)" isteyeceği tutar veya tutup paçamdan sürükleyerekten "menimm" (benim odama)" diyerek beni işimle başbaşa bırakmaz. Ne zaman gündüz uykusuna yatar o zaman bir saat benimdir, ne zaman gece uykusuna dalar ohh gece benimdir. Şimdide saat gece yarısı olmuş, flickrı gezdim, sonra bloglara göz attım, sonra yukarıdaki motifleri örnek çıkardım, uykum gelene kadarda gökkuşağı battaniyeme devam. Keşke hiç uykum gelmese, bu kendimle ve elişimle olan saatlerim daha uzun sürse, sabaha ne kaldıki çabucak oluveriyor sonra yine aynı seramoni...
bir bakmışsın büyümüş.
YanıtlaSilben ne çabuk geçmiş zaman diyorum bazen.benim iki büyükler bir arada büyümüştü.biri hastalansa diğeride hasta olur.yinede o küçüklük hallerini özlüyorum.elişini her zaman yaparsın canım dert etme.kolaylıklar diliyorum..
Aynen ablacım katılıyorum sana,bebiş olunca bize kalan vakitler o kadar kısa ki cok verimli degerlendirmek gerekiyor.
YanıtlaSilHep sizin yaşadığınız durumları bizler de yaşadık, zevkini çıkarın sonra "anne çiiişş" diyenler yanınız da olmuyor.Büyüyüp gidiyorlar sıcaklık özlemle dolmuyor.
YanıtlaSilGüzel bir hafta sonu ve uzun birliktelikler diliyorum. Sevgiyle kalın...
Haklısınız fakat insan o anın içindeyken farkındalığını yitiriyor galiba, sonradan ne çabuk büyüdü diyeceğim bende, bazen bebekliğini özlüyorum o nedenle anın tadını çıkarmak gerek sanırım, yine bir bunal anında yazılmış satırlar..
YanıtlaSilHerkese teşekkür ederim paylaştığınız için, sevgilerimle