Nostalji..



Emaye eşyaları çok seviyorum. Bu anlamda pek fazla birşey yok elimde. Bunlar rahmetli annemindi. Kullanmadığım herşeyi atmaya veya vermeye yatkın olan ben bugün iyiki bunları saklamışım diyorum. Mutfağımda şimdilik sadece dekor amaçlı duruyorlar.



Sağda gördüğünüz benim yeni çakma ikea sürahim. Bir süre önce bloglarda görüp anında vurulduğum ama Ankara'dan kalkıp İstanbul, İzmir veya Bursa'ya gidemeyeceğim için, veya buralarda olmayan bir tanıdığımdan aldıramayacağım bu sürahiden ümidimi kesmişken olmadık biryerde biraz tombul soldaki kadar estetik olmasada da bu sürahiyi görünce hemen aldım. İçine henüz uygun bir çiçek bulup yerleştiremedim bakalım çiçeği ile görüntüsü nasıl olacak..



Bu arada elişi olarak şiş işi ile anlaşamadık onu bir kenara kaldırdım, şimdi bunu örüyorum. Ben battaniyeye doymuyorum...

5 yorum:

  1. Bizim gençliğimizde bu örgülerin güllü olanları modaydı.Annem de benim kuzularıma yatak örtüleri örmüştü.Yarın fotoğraflarını çekip sizin için bloguma koyacağım inşallah.Kuzucuğu benim için koklaya koklaya,sıkı sıkı öpün e mi?

    YanıtlaSil
  2. Ben de emaye eşya hayranıyım, aslında emaye deyip geçmeyin, zaten artık bulmak imkansız ve bu eşyaların ciddi koleksiyonerleri var. Yaz başı ulus'ta gördüğüm sizinkine benzeyen emaye çaydalığı da almadığıma çok pişmanım.

    YanıtlaSil
  3. Neduk; Örtüleri merakla bekliyorumm :)

    Başak;Üzülmeyin uğradıkça bakarsanız yine bulabilirsiniz bence.

    YanıtlaSil
  4. Selam Derya, İkea'dan begendiğin sürahiyi alıp göndereyim mi sana?

    YanıtlaSil
  5. Bulunur Hint Kumaşı; Gerçekten mi? bunu yaparsanız çok sevinirim ilk gördüğümde çok beğenmiştim hatta buradan yazayım bana alırmısınız İstanbul daki arkadaşlar diyecektim ama sonradan ya napıyorsun sen dedim vazgeçmiştim
    size maille ulaşıcam.. teşekkürler

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...