24 Şubat 2020

Bugün güne bol güneşli başladık. Memnunum, böyle sabahları çok seviyorum.   

Şu ara yapılacak işleri biriktiren, erteleyen sonra da bunun verdiği sıkıntıya teslim olan birisi haline geldim. Farkındayım ama henüz bunu değiştirmek için harekete geçemiyorum bir türlü.

Kırmızı hırkam son postta kolundaydım, şöyle bir üstüme tutayım dediğimde üzülerek farkettim ki bana çok küçüktü. Sonra çaresiz tekrar başladım. Bu defa bir numara daha büyük bir şişle, bir de sanki battaniye örüyormuşum gibi extra büyük şişler almıştım ki bununla kollarım resmen isyan etmişti. Bu defa tahta şişlere taktım bunlarda diğerlerine göre biraz daha uzunlar ve çok daha hafifler, haftasonu biraz kolda, yorulunca elde yapa yapa nihayet gövdeye başladım. Düşündüğüm kadar zor olmadı neyse ki, şimdi bitişi için sabırsızlanıyorum.

Çorapsız post olmasındı. Bu başladığım ama araya hırkamın girdiği çorabım. Renginden pek emin olmasam da bu kadar ördüm. Yeni haftanız güzel olsun...