Güzel manzaralar, güzel ortamlardan sonra geriye dönüş hep biraz buruk oluyor.
Bende kendimi sürekli erteleyip okumadığım kitaplarıma gömdüm. Sonbahar kapıda ne de olsa biraz da el işi-örgü derken teselli bulurum heralde. Işığın azizliğine uğrayıp güzel bir kare çekemesemde sözü destekliyorum gölgeli fotoya rağmen ekliyorum.
Bana terapi mekanlardan olan Ankara Kalesinden aşağıdaki fotoğraflar, yıl da pek çok kere gitmezsem eksiklik hissediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Söz uçar, yazı kalır...