11 Şubat 2013

Bloğumu çok ihmal ediyorum şu ara. Sıkıcı bulduğum günlerin özlemi içindeyim. Sabah kalk, kuzuyu okula yolla, ardından öğleye kadar özgürsün. İstersen bir avm'nin açılışını yap kimsecikler yokken, rahat rahat (tabi çalışanlar ne diyordur kimbilir içinden mağaza açılır açılmaz hoop ilk müşteri başlıyor dolanıp karıştırmaya :) Ya da evde tv başında, yanında kaçamak güzel hamur işleri çayım, sonra kahve keyfim, belki yanımda lafladığım bir arkadaşım. Güzel günlermiş yani, sıkılıyorum diyordum, rutine bindim inemiyorum diyordum, insan içindeyken kıymetini bilemiyor, bu durum o kadar çok şeye uygulanabilir ki, anın kıymetini bilmek mümkün mü? belki bir süre ama sonra bırakıyor yine peşini başlıyoruz şikayete. Sonsuza kadar sürecekmiş gibi geliyor insana. Asıl gerçek belki sonradan bugünleri özleyeceğim gerçeği, iyisimi an'ı yaşamaya çalışayım. Resim eski evimizden nostalji olsun. Önce şikayet edip sonradan şikayet ettiklerimi özlediğim tuhaf geçen bir gün daha..

5 yorum:

  1. Ben hiç şikayetçi değilim doğrusu. :))
    Hatta evde yalnız kaldığım saatlerin daha uzun olabilmesini diliyorum. Zaman zaman yalnız kalmayı çok seviyorum.
    Derya, bir kursa gittiğinden bahsediyordun, nasıl bir program öğreniyorsun, biraz anlatır mısın?

    YanıtlaSil
  2. bu aralar ben de böyleyim...

    YanıtlaSil
  3. Edacım o da güzel bir huy, ben çabucak sıkılıyorum valla kuzuya kızardım am aben ondan beterim bir süre aynı şeyleri yaptım mı tamam bitiyor benim için yeni şeyler olmazsa bunalıma giriyorum berbat biriyim

    Neyranca, teşekkürler haber verdiğin için ;)

    bziden; Var bzide bişey, ufaktan bunalım mı takılıyoruzdur nedir

    YanıtlaSil
  4. Hi, Derya!
    Somehow Turkish was translated better today, so I could make out that you miss your old home? Did you move from somewhere? Because even I live very far from my parents and miss my home a lot!So I can understand.
    Yes, let's value every moment of our life and live in present :)
    Warm hugs,
    Anna.

    YanıtlaSil
  5. Dear Anna, I'm home I have actually changed in the same city, but we always used to miss home, my parents are not alive because they have the greatest longing. Thank goodness I just got my sister and my brother, translate, sometimes it works well fortunately, I understand you're far away, Me too, I wish to get what you love, and to his country as soon as possible, very hard to miss. Yours, my dear friend;)

    YanıtlaSil

Söz uçar, yazı kalır...